Bu sözüm de haber televizyonlarına.. Geçen gün yazdım.. Hiçbiri haber televizyonu değil aslında.. Sabah gazetelerden kesip haber yapıyorlar, akşama kadar, utanmadan. Gün boyu yeni bir şey olursa, ayni ajanstan ne gelirse onu veriyorlar. Birisi basın toplantısı, haber, miting yapacağını haber verirse önceden, oraya da bir mikrofon tutucu ve bir kameramanı muhabir diye yolluyorlar, alay eder gibi.. Oldu sana Haber Televizyonculuğu..
Bunların alayına, sadece alt yazıları için bakıyorum. Ülkede, dünyada neler oluyor, minnacık fikrim olsun diye.. Ana haber başlıkları orada dönüyor çünkü.. Berbat bir Türkçe, gramer, imla hataları, sabah başlayıp akşama dek değiştirilmeden dönen maddi yanlışlara rağmen "Ne var, ne yok" soruma beş dakikada cevap alacağım bir kaynak ya.. Ben de meraklı adamım ya.. Bakıyorum işte..
Tıklıyorum kumandayı.. En alttan haber akmaya başlıyor.. İki, üç haberi okuyorum. Dördüncü başlıyor.. İlk iki kelimesi geçiyor ki, ekran küçülüyor, alt yazı siliniyor. En alta reklam bandı biniyor. Binsin.. O kurumda çalışan onlarca arkadaşım o reklamlarla maaş alıyor.. Bekliyorum, reklam bitiyor.
Normal olan ne?. Alttan dönen reklam loopunun kaldığı yerden devam etmesi..
Hayır biz eşek kere eşeğiz ya.. O loop, reklamın altında devam ediyormuş meğer. O haberin sonunu da, ondan sonrakileri de göremiyoruz. Başını okuyup, sonunu merak ettiğimiz haberin ne olduğunu öğrenmek için o loopun uzunluğu kadar, beş dakika mesela, daha beklemek zorundayız, ekran başında..
Yahu, o alt yazı, en altta bir bilgisayar programı ile dönüyor. Programı öyle yaparsın ki, ekran küçülüp reklam binince, alttaki dönme durur. Reklam bitince kaldığı yerden başlar. Bunun olması için, o Haber (!) Kanallarının Genel Yayın Müdürü sıfatını taşıyan ve kamyon yüküyle maaş alan kişilerinin bir talimat vermesi yeterli. "Reklam binince loop dursun.."
Vermiyorlar. Çünkü umurlarında değil. Onlara o parayı kazandıran, o reklamları almalarını sağlayan seyirciye zerre saygıları yok.
Ayıptır efendiler..
Utanın!..
Utanmanız varsa, tabii!..
(Bu yazının da nasıl boşa yazıldığını haftaya konuşuruz. Gene umursamayacaklarını adım gibi biliyorum.)