Yasemin'in bana yazdığı programda "Mustafa Özkan'la yemek" diyordu.
Kalktık gittik ki, Mustafa evde yok.. Bre aman..
60 yıllık dostum bunu yapacak adam değil..
Aradım. Meğer Yasemin yanılmış. Bizim yemek bir hafta sonraymış..
Yeniköy'den dönüyoruz, İstinye yokuşundan..
İstinye Park'ın önünden geçerken hep tabelayı görürüm.. "Saitİskender" diye..
"Hadi şurda yiyelim" dedim, Ercan'la Caner'e.. Yıllardır önünden geçeriz.. Kısmet mi?.
Değil.. Müftü dedemin sık sık ettiği lafı hatırladım, önümüze gelen İskender'e dalarken..
"Kimse, kimsenin rızkını yiyemez "derdi, Müftü Muharrem Efendi..
Yasemin'in yanılması olmasa, biz o İskenderi yiyemeyecektik. Oysa o bizim rızkımızdı ve yememiz için Yasemin'in o hatayı yapması gerekiyordu, demek ki!..
Saitİskender kocaman, tertemiz, pırıl pırıl, ferah ve manzaralı bir salon.. Laleli ve Kasımpaşa'da da şubeleri varmış..
Servis elemanları harika.. Hepsi güler yüzlü..
Hepsi koşuşturuyor. Hepsi her soruya cevap veriyorlar. Mesela açılışta minik pide yanında sundukları peynir özelmiş.. Beyaz peynir, Erzurum Tulumu ve ince kıyılmış maydanozu karıştırıp yapmışlar.. Özel.. Ercan tarifi aldı, şimdi bizim evde de var.
Çok ama çok lezzetli açılışlar otomatik geliyor, ama kanmayın sakın. Hepsi bir lezzet tuzağı..
Benim gibi yerseniz, o dünya lezzeti İskender'in yarısı tabağınızda kalır, ya da Ercan'ın midesine gider, yanınızdaysa.. Ve bir fırın sütlaç ki.. Harika neşeli bir öğle yemeği oldu..
Yaşa be Yaso!. İyi ki o hatayı yaptın.. Ödül olarak seni de götüreceğim bir öğlen Saitİskender'e..
Eeee!. Kimse kimsenin rızkını yiyemez!.