Nola diye bir yere gittik.. Galata Kulesi dibinde bir kulüp.. "Beyoğlu ve civarında gecelere mecbur kalmadıkça gitmedim hayat boyu" desem inanın.. Bugünün gençleri bayılıyor..
Kapıdan girdik. Masalar bahçeye kurulmuş. Yazı getirmişler.. Barı da var, ayakta masaları da.. Bize ayrılmış masaya oturduk, yeğenim Zeynep, arkadaşı ve de Ayşe.. Bizim Ayşe.. Özyılmazel.. Hemen bir tarihi duvarın önünde kurulmuş sahnede ablası Zeynep var..
Tarihin içinde bir İstanbul bahçesi ve de çok hafif, ama nasıl lezzetli pop caz söyleyen Zeynep.. Ambiyans bin yani..
Zeynep her çarşamba ordaymış.. Türkçe dahil, Portekizceye kadar her dilden söyledi..
Servis dahil, yediklerimiz, içtiklerimiz de güzeldi.. Bana "Ara sıra buralara gelmelisin amca" diyen yeğen haklı galiba..
Gürültüsüz müzik oldu mu, giderim artık..