Borusan Kuartet, dünya çapında bir yaylı sazlar dörtlümüz. New York Carnegie Hall'de dünya şampiyonu oldular. Taçları belgeli yani. Onları sevmeme, bana ve ülkeme verdikleri bu gurur yeter.. Ama ötesi var. Bu dört genç, Esen, Olgu, Çağ ve Efdal can kardeşlerim benim.. Dünya tatlısı, dünya şekeri insanlar.. Onlarla vakit geçirmek nasıl keyifli oluyor.. Ötesi..
Dördü de tevazu şampiyonu..
Nerde konser verseler, iki elim kanda olsa koşuyorum..
Pazartesi gecesi Süreyya'daydılar.
Kadıköy Belediyesi'nin pazartesi konserlerinin ikincisinde, benim kuartetim de sezon açılışı yaptı.
Süreyya çok sevdiğim bir salon..
Sadece tarihsel yapısıyla değil.. Hep doludur. Kadıköy, bu ülkenin kültür ve sanata en meraklı, en izleyen kentlerinin başında gelir..
Süreyya bu defa değişikti. Klasik konserlerde yaş ortalaması genelde, orta yaş üstüdür. Bu defa gençler doluydu. Kendimi bir Konservatuar salonunda sandım, öylesi.. Demek Borusan Kuartet, gençleri de kazanmayı başarmış. Gençleri görmek beni iyice mutlu etti.
Programda bir Borodin vardı. Bir de İlyas Mirzayev..
Borodin'i zaten çok severim, Rus folklorundan yansımalarıyla. Hele üçüncü bölüm.. O Notturno'da yaylılar nasıl içime aktı.
Mirzayev'in Anadolu Yaylı Çalgılar Dörtlüsü, o gece Dünya Prömiyeri yaptı. İlk defa çalındı. Eski İstanbul (Birinci Bölüm), Ferah Feza Saz Semaisi (İkinci Bölüm) ve başlardaki hüznü, keyifli bir şölene döndüren dördüncü bölümler de güzeldi ama, asıl bayıldığım üçüncü Bölüm, Sarıkamış'tı.. Mirzayev, tarihin o acıklı Sarıkamış'ını anlatan bölümün içine, Ozan Eren'in "Sarıkamış Türküsü"nü de almış..
Beethoven'in insan sesli Dokuzuncu Senfonisi gibi, bu da insan sesli kuartet olmuş..
Peki insan sesi kim?.
İşte ona inanamadım. Yıllardır iç içeyiz.. Çellist Çağ'da ne ses, ne yorumculuk varmış meğer?.
Yani bu kadar yanık bir ağıtı, bu duygusallıkta kim söyler bu ülkede..

"Sarıkamış üstünde kar
Kar altında Mehmedim yatar
Gülüm donmuş kara dönmüş
Gören sanmış, yarini sarar

Oy gülüm yar, vay canım yar
Kar altında Mehmedim yatar

Kimi Yemen, kimi Harput
Üzerinde ince bir çaput
Avut yiğit gönlünü avut
Yar sarmazsa, Mevlam sarar."

Salon yıkıldı. Konser bitti, gece bitmedi..
Süreyya'yı dolduran gençler, Çağ'a Sarıkamış Türküsünü bir daha söylettiler, öyle bitti..
Ben de bittim!.