Kemal Onar, en sevdiğim Galatasaraylılardan biriydi.. Ve de en saydığım.. "Bu kulübe başkanlık yapmayı hak etmiş 5 isim say" deseler, en başa onun adını yazardım. Ama öyle bir ihtirası hiç olmadı. Onun için mesele "sevgiliye hizmet"ti. Sıfatsız, payesiz. Öne çıkmadan, sessiz..
Böyle kaç kişi tanıdınız hayatınızda?.
Kemal Ağabeyi, Ankara'dan İstanbul'a taşındıktan sonra, Alp (Yalman) sayesinde tanıdım. Onun yakın dostuydu..
Alp kulüp başkanı olunca, yakınlığımız iyice arttı. Yurt içinde, dışında, hemen her deplasmanda beraber oluyorduk..
"İnsanları seyahatte tanırsın" demişler ya eskiler.. O seyahatlerde Kemal Ağbiyi daha da sevdim. Nasıl candan, nasıl içten bir dosttu.. Hiç unutmam. Bir Antalya deplasmanı için bavul toplarken Alp aradı.. "Uçak kiraladım, Kemal Ağbi de var, beraber gidiyoruz" dedi..
Dört kişilik minnacık bir pervaneli.. Toroslar'a kadar iyi gittik. Oradaki hava akımları, dev uçakları bile sallar, bilirsiniz. Bizim pır pır oldu, bir ceviz kabuğu.. Nasıl sallanıyoruz, sağa dola, aşağı yukarı.. Olmaz böyle şey. Kemal Ağabeyle karşılıklı oturuyoruz.. Ufak ya.. Diz dizeyiz adeta.. Midem fena halde bulanmaya başlamaz mı?.
Kemal Ağabey bana bir şeyler soruyor. Korkudan cevap veremiyorum. Ağzımı açsam, püskürteceğim.. Yukardan aşağı boyanacak.
O uçağın yere inmesi asır gibi gelmişti. Aşağıda bizi Özer kardeşimiz bekliyor. Antalya'nın en güzel otellerinden Sera'nın patronu.. Galatasaray'da daha sonra yönetici olacak Özer Saraçoğlu..
"Rahat geldiniz mi" deyince, Kemal Ağabeyin atlattığı tehlikeyi anlattım.. Başta Kemal Ağabey, nasıl gülmüştük..
Hepimizin sevgileri ile uçtun Kemal Ağabey.. Işıklar içindesin, biliyorum!..