Tıklım tıklım dolu Süreyya salonundaki tek boş yerdi, yanımdaki koltuk.. Bir defa buna alkış..
Borusan Kuartet Konseri.. Programı öğrenmek için bir hafta evvel, Süreyya Sitesi'ne girmiştim. "Bilet kalmadı" yazıyordu.. Bir kuartet konseri ve günler öncesinden tükenen biletler..
Bu Kadıköy harika bir yer..
Konserin başlamasına dakikalar kala nefes nefese geldi, Gürer Şefim.. Aykal.. Yanıma oturdu ve ardından, benim dört kardeşim Esen, Olgu, Efdal ve Çağ yandan sahneye geldiler. Alkış kıyamet..
Gürer Şefim kulağıma "Bunlar bütün dünyada böyle karşılanıyor" dedi.. "Öyle şefim" dedim.. "Onlar dünyaya mal oldular artık. Bizden çıktılar.."
Böyle bir gurur olur mu?.
Gürer Şefim elimdeki programa bir göz attı.. "Ooo!." dedi.. "Bu gece bizi neşelendirecekler.."
Ve konser, Grieg'le başladı.. Aylar süren kış gecelerine sahip Norveç'in oyun havalarından yola çıkmış Grieg.. Gözlerimi kapayıp, müziğe kaptırınca, fiyordlar önünde dans eden köy kızları ve delikanlıları geliyor gözümün önüne.. Çılgınlar gibi zıplıyor, sonra yorulma.. Romantizm. Sarılma. Slow dans.. Sonra gene hızlı.. Gene slow.. Harikaydı.
Ardından bir Türk piyanist ve bestecisi Meliha Doğruyol'un Borusan Kuartet'e ithaf ettiği "Ağaçlar da ağlar"ı dünyada ilk defa çaldılar. Bayıldık şefimle besteye..
İkinci yarıda, dörtlü, beşli oldu.. Bir kontrbas eklendi.. Fora Baltacıgil.. İlk defa duyuyor, ilk defa görüyorum. Şefim "Dünya çapında bir kontrbas cambazıdır" dedi. Yo Yo Ma'nın İpek Yolu gurubu dahil çalmadığı şef yok.. Maazel.. Mehta.. Masur dahil..
Dvorak'ın Yaylı Beşlisi'nde arkada kaldı Fora.. Kuartete eşlik etti adeta..
Ama Bottesini'de, bizim çocuklar onu önlerine, ortaya aldılar.. Bu defa onlar Fora'ya eşlik ettiler adeta..
Yani "Kontrbas denen sazı ilk defa tanıdım" desem yeridir.
Konser sonunda kuliste Fora'ya "Bir itirafım var" dedim. "60 yıldan beri dinlerim.. Kontrbasın ne kadar lezzetli, ne kadar keyifli bir saz olduğunu ilk kez keşfettim" dedim.
Dünya çapında yıldızlarımız, dünyayı sallıyor..
Hayatımızda çok ama çok da güzel şeyler oluyor!..