"KONTROLÜMÜZ dışında" diyor, Galatasaray'ın bildirisi.. Utanmazlığın bu ölçüsü görülmemiştir. "Utanmazlık" da bulacağım en hafif sözcüktür..
17 yaşından küçük çocuklar, Florya'ya, Galatasaray'ın evine maça geliyorlar ve kan revan içinde kalıyorlar. Kırılan burunlar, kollar, moraran gözler.. Tekme sille dayak yiyor ve linç edilme tehlikesi atlatıyorlar..
Suçları.. Fener forması giymeleri ve Galatasaray'a gol atmaları..
Özrü kabahatından büyük olanlar Galatasaray adına bir utanç bildiri yayınlıyorlar..
"Kontrolümüz dışında.."
Demek bu.. Ne demek bu ha?..
Galatasaray kulübünün etrafın tel örgülerle çevrili evinde, benim mi kontrolüm olacaktı?.
Kimse ölmedi, tamam.. Peki ya bu olayın, o çocukların ruhunda bıraktığı onulmaz izler ne olacak?.
Futbolda şiddeti önlemek için Meclis'ten yasa çıkartmaya çalışan Futbol Federasyonu'nun ne kadar samimi olduğunu şimdi göreceğiz, işte..
Ben artık "Galatasaraylıyım" demekten utanıyorum..
Galatasaray Yönetimi'nde "Utanma"nın "U"su olsa, istifa ederlerdi. Ama bunlar etmez. Aylardır her türlü zillete razı oluyorlar, o artık on paralık manevi değer bırakmadıkları koltukları korumak için, maddi ne değeri varsa artık.
Bunlar istifa falan etmez..
Ama 15 tane çocuğun can güvenliğini sağlayamayan ve onların ruhlarına ömür boyu izini taşıyacakları yara bırakan bu sorumsuz, bu aldırmaz yöneticilere bir daha yönetici olmalarını engelleyecek en ağır cezalar verilmezse, bu ülkede şiddet önlenmez..
Çünkü mevcut federasyonun aslında böyle bir niyetinin olmadığı açıkça ortaya çıkar..
Çünkü federasyonun gücünün, öyle Aziz Yıldırımlar'a, Galatasaray'a gücünün yetmediği kanıtlanır. "Gücünün yettiğine" diye yasa mı olur?.