Fenerbahçe, ezeli rekabet ortamında en çalkantılı günlerini yaşanan Beşiktaş önünde kâğıt üzerinde ağır favoriydi.. Ama derbilerde her zaman favoriler kazanmıyor.. Çünkü Fenerbahçe, "Beşiktaş'ı nasıl olsa yenerim" havasındaydı. İstediği pozisyonları da buldu Fenerbahçe ama beceri yoktu.. Özellikle ilk yarıda.... Beşiktaş ise az pozisyon buldu, daha dengeli oynadı, oyun disiplinini hiç bozmadı ve kazandı. Geçiş oyununda kaptığı topları iyi değerlendirdi.
Fenerbahçe ön alanda baskı uygulayamadı, ikinci topları Beşiktaş topladı. Bu siyah-beyazlıların yaptığı en iyi şeydi… Ayrıca Amrabat'a oyun kurdurmadı. Kanarya'nın stoperleri yerlerinde çakıldı. Beşiktaş, bloklar arasındaki mesafeyi kısa tutarak Fenerbahçe'yi yenmeyi başardı.
Bu çok büyük bir adımdı Beşiktaş adına. Yarıştan kopan ama taraftarını mutlu etmek zorunda olduğunu bilen bir futbolcu topluluğu vardı sahada. Hem maaşların ödenmesi hem de prestij açısından önemli olan derbiyi kazanmak camiadaki kara bulutları en azından biraz dağıttı. G.Antep maçında Fenerbahçe oyun olarak çok iyi değildi ama sonucun iyi olması defoları göstermedi. İşte bu maçta o defolar ortaya çıktı. Maç 1-0 olmuş ama buna isyan edip skoru değiştirmeye çalışan bir Fenerbahçe yoktu özetle. Bu sonuç elbette Galatasaray'ın bugünkü maçı öncesi bir motivasyon oldu. Galatasaray, Sivas'ı yenerse fark 6 puan olacak.. Bir cümle Emirhan'a yazalım.. Maçın kahramanıdır Emirhan... Maçın başında o topu çizgiden çıkarmasa karşılaşmanın kaderi farklı olabilirdi.. Beşiktaş o pozisyon sonrası oyuna tutundu, moral motivasyonu arttı. Tebrik etmek lazım... Böyle maçların, canını dişine takan, formasını son saniyeye kadar ıslatan böyle kahramanlara ihtiyacı vardır..