Herkes millilere övgüler yağdırıyor. Cumhurbaşkanı, Başbakan kutlama mesajları gönderiyor. İlgisi olan, olmayan, Milli Takım'ın başarısından kendine pay çıkarmaya çalışıyor. Ama pazar günü dikkatlerden kaçan çok önemli bir ayrıntı vardı. Çek Cumhuriyeti maçına çıkmaya hazırlanan A Milli Takım futbolcularından üçü, aynı gün özel gözetmenlerin nezaretinde ÖSS sorularını yanıtladılar. Semih, Gökhan ve Servet maç stresinin üzerlerine kâbus gibi çöktüğü dakikalarda bir de üniversiteye girmek için terlediler. Şimdi soruyorum: Bu gençler, bu şartlar altında bildiklerini de unutmazlar mı? Şimdi diyeceksiniz ki; "Yahu zaten futbolcu olarak dünyanın parasını kazanıyorlar. Ne işleri var üniversitede?" İşte bu gençlerin çabasını benim için anlamlı ve değerli kılan da bu... Onlar para, şan ve şöhretin yanına eğitimi de eklemek, vizyonlarını, bilgilerini, kültürlerini artırmak istemişler. Bundan daha güzel bir şey olabilir mi? Hem -Allah korusun- ciddi bir sakatlıkla futbol hayatlarının bir anda sönmeyeceği ne malum? Mutlaka kollarına bir bilezik daha takmak zorunda değiller mi? Şimdi buradan yetkililere çağrıda bulunuyorum: Herkes milli kahramanlara prim vermek, onları onurlandırmak, vatan için döktükleri terin karşılığını vermek için çırpınıp, duruyor. Öyleyse bu üç gence verilecek en değerli, en anlamlı prim, onlara özel kontenjan tanıyarak, istedikleri üniversiteye girmelerini sağlamaktır. Sanırım buna kimsenin itirazı olmaz.