İngiltere'nin resmi adı Birleşik Krallık'tır. Birleşik Krallık tabiri 19. yüzyılın başında ortaya çıkmış bir ifadedir ve Büyük Britanya Adası ile İrlanda'nın birlikteliğini ifade eder. İrlanda adasının büyük kısmını oluşturan İrlanda Cumhuriyeti'nin 1922'de birlikten ayrılmasıyla beraber, günümüzde Birleşik Krallık terimi Büyük Britanya ile Kuzey İrlanda'nın birlikteliği için kullanılmakta.
Büyük Britanya adasında ise 3 ayrı alt devlet bulunmakta. Bu devletler İngiltere, İskoçya ve Galler. Adanın kuzey kesiminde yer alan İskoçya ve batısında bulunan Galler'in yerli halkı Kelt'tir. Keltler, Roma İmparatorluğu kurulmadan önce, Avrupa'nın her noktasında kabileler halinde yer alan bir millettir ve Orta Avrupa'dan göç ederek Britanya Adası'na yerleşmişlerdir. Romalılar, Galler bölgesinde hakimiyet kurarlarken, İskoçya bölgesi ile kendi toprakları arasına duvar örmüşler ve Kuzey bölgesine karışmamışlardı. İskoçlar uzun dönem İngilizler'le mücadele ettikten sonra, 1707'de iki ülke parlamentolarının onayladığı "Birleşme Yasası" ile İngiltere ile birleşti.
Büyük Britanya Adası'nın güneyini ve en büyük parçasını oluşturan İngiltere ise, farklı toplumların karışmasından meydana gelmiş bir millet. Adanın tarih öncesi sakinleri Beaker kültürünü teşkil etmişlerdi. Daha sonra bölgeye Kelt göçleri başladı ve Keltler'in bu grubu Bretonlar olarak anıldı. Ada, Roma yönetimine girdikten sonra çok sayıda Romalı asker ve tüccar adaya yerleşti. Milattan Sonra 5. yüzyılda Roma hakimiyetinin bitmesi ve Kavimler Göçü'nün tesiriyle adaya Germenler'in iki kolu olan Angıllar ve Saksonlar adaya yerleşti. Böylece Britanya'da Anglo-Sakson hakimiyet dönemi başladı.
1066'da aslen İskandinavya'dan gelip, Fransa'nın kuzey kıyılarına yerleşen Normanlar (Kuzeyliler), İngiltere'yi istila etti. Normandiya Dükü Fatih William, Anglo-Saksonlar'ı yenince, adada Norman hakimiyeti başladı. Zamanla Normanlar'la Anglo-Sakson unsurlar karıştı ve bugünkü İngiltere'nin etnik yapısı oluştu.