Pop müzik ilginçtir. Bazı müzisyenlerin hep yeni şeyler söylemesini isteriz. Kayahan, Yalın, Kenan Doğulu gibilerinin de mümkünse değişmeden kalmalarını severiz.
O bakımdan Kayahan'ın yeni şarkısı "365 Gün"de bir sorun görmüyorum.
Benim garip bulduğum şey...
Kayahan'ın bir söyleşisinde "Koskoca bir sülalenin tek çocuğuydum, Çok sevildim. Sultan, ağa, padişah gibi büyütüldüm. Sevmenin insanı ne kadar beslediğini gördüm. Ben de herkesi seviyorum" demesi...
Padişah gibi sevilmenin gerçek sevgiyle ne ilgisi var?
Şımartılmak sevilmek midir?
Bildiğim, çok şımartılanlar başkalarını sevmeyi değil, başkaları tarafından sevilmeyi bilirler.
Hem şu "herkesi seviyorum" da neyin nesi? "Herkes beni sevsin"in ters çevrilmiş hali mi?
Bazen şöyle bir duyguya kapılıyor ve üzülüyorum: Ünlüler kendilerini öyle "seviyorlar" ki, başkalarının da onları öyle kalpten sevdiğini sanıyorlar.