"Yani, bu köşe, Amerikan gazetelerinin 'Orbitory' sütunlarına döndü.
Nerdeyse her gün birini kaybediyoruz.
Turgan Ece de ölmüş.." diye yazıma başlarken, bir haber daha geldi. Hem de nasıl yıllanmış, can dostum Haldun Evecan da gitmiş..

***
Turgan Ağabey, tanıdığım en büyük Galatasaraylılardandı..
Gazeteciliğe başladığım yıllarda çok kızardım ona.. Çok sevdiğim Gündüz Kılıç'ın Galatasaray'dan gönderilmesinde baş rolü oynadığı için. Baba Gündüz gittiği Feriköy'de harika bir takım yaratıp, Hasnun Galip'e omuzlarda dönmüştü..
İstanbul'a taşındığım zaman tanışma fırsatım oldu Turgan Ağabeyle.. O beni çok sevdi.. Ben de onu.. Yakın dost olduk, seksenli yıllarda..
Ece soyadı Atatürk'ten gelir. Ablası Keriman Halis, Dünya Güzeli seçilince, Atatürk ona Ece soyadını vermişti. Aile soyadı benimsedi.
Galatasaray'da önce futbolcu, sonra yönetici olarak çok uzun süren hizmeti vardır.. 90 yaşındaydı.. Nur içinde yatsın!..
Haldun Evecan, biz yakın dostları için Tom Jones'tu.. "Delilah" şarkısını belki Tom Jones'tan da güzel söylediği için..
Sevgili M. Ali'nin, Q adlı dükkanlarına takılırdık ikimiz de.. Türk düşmanı İsviçreli genel müdürün piç ettiği, bu kentin gelmiş geçmiş en güzel caz barında, harika müzik yapardı M. Ali.. Aşkın Arsunan çalardı..
İlham Gencer çalardı.. Ferhat Göçer, Nez, orada yıldız oldular. Kışın sarayın zindanlarındaki kulüp, yazın Boğaz kenarındaki harika yazlık.. Bill Clinton bile saksafon çalmıştı, Q'da..
Haldun aşka gelir, mikrofonu kapar ve bir Delilah okurdu, hepimizi çığlık çığlığa eşlik ettirerek.. Sonra bana dönerdi.. "Hıncal sana" derdi ve "My Way" okurdu bu defa.. Profesyonelim diyenlere taş çıkartan bir amatör, ama nasıl sıcak, nasıl candandı.. Hani "Gitmesek de, görmesek de" dediği var ya şairin, onlardandı dostluğumuz..
Orda, uzakta, hep vardı Haldun!.
M. Ali aniden ölünce Q bitti.. Haldun nereye takılmaya başladı bilmem.. Ben hiç bir yere takılmaz oldum, Aşkın da bir yerde çalmayınca.. Dünya çapında, gerçekten dünya çapında bir caz orkestrası iş bulamazsa, nereye, niye gideyim ki ben?.
Haldun'a rastlamaz, Delilah'yı ve My Way'i dinleyemez olduk ama "Bir gün bir yerde yeniden karşılaşma" umudunu da yitirmedik..
O umut devam ediyor.. Ama artık yer yüzünde değil.. Yukarlarda bir yerlerde Haldun.. Yukarlarda bir yerlerde sarılacağız gene..
My way!.. Your way!.. Hepimizin yolu ayni yere çıkmıyor mu sonunda?..