"Bu İşte Bir Yalnızlık Var"dan söz ediyorum.. Ketche bu defa 2010'daki Romantik Komedi'sini de aşan bir film yapmış.. Başından sonuna bayıldım.. Bittiği zaman da üzüldüm.. Bu bir..
İkincisi.. Ben sinemaya genelde 19.00 seanslarına giderim. En boş olanlardır. Gündüzcüler dönmüş, gececiler daha çıkmamıştır bu saatte çünkü.. Salon son koltuğa kadar doluydu. Demek millet de benimle ayni fikirde.. Başlayalı daha üç gün olduğu halde, fısıltı gazetesi çalışmış.. Hikâye, Tuna Kiremitçi'nin romanından alınma.. Romanı okumadım. İyi de etmişim. Karşılaştırmaktan filmin tadına varamazdım belki..
Ketche, çok işi iyi yapmış.. Bir, çok akıcı bir dil kullanmış.. Kaptırıp gidiyorsunuz. İki, filmin durulmasına izin vermiyor. İkide birde çarpıcı bir sahne çıkıyor karşınıza.. Üç.. Bütün tiplemelerle uğraşmış.
Örnek.. Özgü Namal'la Engin Altan, gece yarısı otele gelip iki oda istiyorlar. Resepsiyon nöbetçisi "İki odam yok, bir odam var" diyor. Ne basit bir sahne değil mi?. Gidin oradaki mizaha ve 15 saniye rolü olan adama bir bakın..
Filmdeki tüm yan oyuncular çok çok iyi.. Gaye Gürsel, Wilma Elees, Küçük Oyuncu Merve Ateş, "Büyük" oyuncu Emin Gürsoy.. İlk defa izlediğim Ümit Erdim var, genç oyuncu. Ama oyuncu..
Bir tek sahnede görünen bizim İzzet Öz bile döktürmüş.
Özgü Namal, sinemamızda en sevdiğim kadın oyuncu. Nasıl anlamlı bir yüzü var ve bu yüzü nasıl olağanüstü kullanıyor.. Aslında sırf onu seyretmeye gittim, itiraf ederim. Gittiğime de değdi.. Meğer filmde, öteki favorilerimden Müge Boz da varmış.. Niye adı geçmedi, şaşırdım. Kısa rolü Müge'nin.. Ama o da cuk oturmuş..
Engin Altan Düzyatan, Ketche'nin ilk filmi Romantik Komedi'de harikaydı. Bu defa daha da harika.. Eleştirmenler "Özge ile Engin'in kimyası (Frekansları, ve saire) tutmamış diyorlar.. Ne demekse.. Uyum yokmuş aralarında..
Aslında o havayı vermeleri filmin ruhu, düşünürseniz..
Bunlar nerdeyse iki çocukluk arkadaşı çünkü..
Öyle arkadaşlar ki, birbirlerine aşık olduklarını akıllarına getirmeyip, başkalarına aşık oluyor, ya da olduklarını sanıp, o başkalarıyla evleniyorlar.
Film boyu bu havaları sürüyor.. Şimdi eleştirmen kardeşlerime sorayım.. Bu çapraşık ilişkide "Frekans tutmaz, uyumsuz görüntü" şart değil mi, zaten?.
Filmin en başarılı yanını eleştirenlere "Gidin bir daha seyredin" demek isterim..
Aslında bu film, bu Özgü, bu Engin defalarca seyredilir.
Son yılların en keyifli Türk filmi olmuş, Bu İşte Bir Yalnızlık Var!..
