AB'nin müzakere tarihi vermesinden sonra sivil toplum örgütleri her zamankinden çok daha önemli hale gelecek.
Ancak, Türkiye'de sivil toplum örgütlenmesinin yeterli olmadığı da bir gerçek. Sivil geleneğin zayıf olduğu bir geçmişten geliyoruz. Sadece esnaf örgütlenmesi bu anlamda geçmişe dayanıyor. İşte bu nokta tartışılmalı. 700 yıllık bir Ahi geleneğinin olduğu biliniyor. Peki Ahi geleneğinin bugünkü versiyonu diyebileceğimiz esnaf örgütlenmeleri ne durumda? Bunlar birer sivil toplum örgütü mü?
Bugün, Türkiye'de kurulmaları yasayla güvence altına alınan yüzlerce esnaf örgütü var. Ama aynı zamanda bu esnaf örgütlerine ilişkin ciddi kaygılar ve suçlamalar da var.
Son günlerde sık sık İstanbul taksileri ve taksicilerinin sorunlarını bu köşeye taşıdık. Ben İstanbul'da bir tane taksiciler odası olduğunu biliyordum. Oysa tam 36 tane taksici odası var.
Peki bu odalar neyle uğraşıyorlar? Elime 2000 yılında basılmış bir Almanak geçti. Almanak, İstanbul Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliği tarafından yayınlanmış. İstanbul'da Bayrampaşa Kasaplar ve Sakatatçılar Odası'ndan İstanbul Tavuk Satıcıları Esnaf Odası'na tam 168 tane esnaf odası var. Bunların varlığı kuşkusuz önemli ama dikkatimi çeken, toplumun gerçek sorunlarıyla ne kadar ilgilendikleri?
Almanak'ta çarpıcı bir tablo daha var. Son 30 yılda dünyada ve Türkiye'de çok ciddi değişimler yaşanmasına rağmen, bu değişim odalara hiç uğramamış. Kamuoyunun yakından tanıdığı oda başkanlarının yıllardır yerlerinden oynamaması ilginç değil mi? Kendi mesleki örgütlerinde değişim sağlayamayan bir toplum siyasette nasıl bir değişim bekleyebilir?
Esnaf Odaları dosyasını tartışmaya açıyor, bu konuda söyleyecek sözü olanları tartışmaya davet ediyoruz.