Bugün size dikkat çekici bir İzmirliyi anlatayım. Ersin Doğer; İzmir'in değer verdiği, Karşıyaka doğumlu (1951), bütün Türkiye'nin tanıdığı, evrensel övgüye layık bir isimdir. Uzun yıllardır tanırım Ersin Hoca'yı. Çok sık görüşemesek de; birikimini, yaratıcılığını, uzaktan hayranlıkla izlediğim, ürettiklerini saygıyla kucakladığım, mütevazılığını da kişiliğinin simgesi gördüğüm, çok özel bir insandır, Prof. Dr. Ersin Doğer. Halen Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü'nde öğretim görevlisidir Ersin Hoca. Biz bu yazıda, hocanın arkeoloji alanında yürüttüğü kazılardan, derin birikiminden yansıyan; yazarlık serüvenine değineceğiz çok kısaca. Arkeolojide 'alkışlanacak paylaşımları' bir yana; öncelikle Antik Çağda Amphoralar (1991), Menemen ya da Tarhaniyat Tarihi (1998) adlı kitaplarıyla dikkat çekmiştir Ersin Hoca yazarlıkta.
Ardından şarabın antik dönem hikayesini araştırmış, Anadolu'daki zengin kültürün bir parçası olan şarabın, o coğrafyadaki ilk dönemini anlatmıştır, Antik Çağ'da Bağ ve Şarap (2004) adlı kitabıyla. Sonra bizim de kütüphanemizde, çok güzel bir yeri olan "İzmir'in Smyrna'sı"na (2006) gelmiştir sıra. Şaşırtıcı çoklukta uygarlığa ev sahipliği yapmış, medeniyetler arasında özellikle tam bir geçiş noktası olmuş İzmir'in; Paleolitik Çağ'dan, Türkler tarafından ele geçirilmesine kadar olan dönemini, bu kitapta çok ayrıntılı bir şekilde incelemiştir Ersin Doğer. (Akademik makalelerini, saygın bilimsel bildirilerini, artık bu yazarlık serüveninin dışında tutuyorum.)
Ersin Doğer, yıllardır çeşitli kazıları yönetmiş, görev yapmıştır. Hocanın arkeoloji tutkusu, kazıları, 'hayatının anlamı' olmuştur. 2004 yılından beri de Aolis'deki Aigai antik kentinin arkeolojik kazılarını yönetiyor. Hep duyuyoruz, hocanın yaz mevsimlerini orada öğrencileriyle geçirdiğini. Aigai antik kenti Antik çağın Aolis adlı bölgesinde (biz de hala gidemedik) Yeni Şakran'a 15 km uzaklıkta; Manisa'nın Yund dağlarının, Gün Dağı tepesinde. Gidip gezenler, antik kentin ortaya çıktığını, çok etkileyici olduğunu anlatıyor.

Gelelim bize bu yazıyı yazdıran nedene. Önceki gün postadan bir kitap çıktı. Baktım kitap, "BİLMECE ANTİK KENTLER-1" üst başlığını taşıyor. Kitabın adı ise, "Aiolis Şiirleri ve Meraklısına Notlar". İlgimi çekti hemen. Bir de baktım ki şairinin adı, Ersin Doğer. Hemen kapağı çevirdim; sevgili Ersin Doğer, "Yaşayan Ozanlar Derneği'ne kabul edilmem umuduyla" diye, espri yaparak imzalamış kitabını. Belli; arkeoloji, yazarlık, derken, şairlerin de mesleğini ellerinden almaya niyetli galiba! Ersin Hoca kitabın çok başarılı bütünlüğü dışında, "başım muhtaç bir damla rahmete." "sırtımızdaki düşmanla tutunamayız kıyıda." gibi benzeri kalıcı dizelerle bile, çoktan 'şairlik mertebesine' de yükselmiş bence. Kitabın öyküsü de ilginç; 2009 yılı Aigai kazı çalışmalarının son dönemi, çalışma mevsimi kapanmak üzere, ekibin büyük bir kısmı işlerini bitirmiş, kampı terketmiş. İşte tam bu anda, kazı başkanı ile (yani Ersin Hoca) ekip üyelerinin bir bölümü arasında gelişen "bilmece-oyun" sonrası doğmuş bu şiirler. Ersin Doğer, antik dönemde Aiolis olarak adlandırılan bölgedeki antik kentler üzerine, öğrencileri için bilmece şiirler yazmaya başlamış.


Sonunda İzmir Körfezi kıyısındaki Smyrna'dan, Çandarlı'daki Pitane'ye kadar, günümüzde de adı bilinen 15 kent için, 15 'bilmece şiir' kaleme almış. İlk bilmece şiir ise öğrencilerin keşfetmekte zorlandıkları Myrina'ya ait. Ersin Hoca'nın kitabının birinci bölümünü, bu şiirler oluştururken, "Meraklısına Notlar" adlı ikinci bölümde, dizelerden hareketle şiirlerdeki antik kentlerle ilgili açıklamalar yer alıyor. Ben bu kitabı, hem Türk Şiiri için esin kaynağı olabilecek özellikte, sahici, yeni ve güzel buldum; hem de 'tarih bilincinin' geleceği kurmak, kenti yeniden kurgulamak için çok önem taşıdığı İzmir'de, 'kent kültürüne' ciddi bir katkı olarak gördüm. Kitabı okurken, ne zengin bir tarihsel miras üzerinde oturduğumuzu 'şiir tadıyla' hissediyor insan.
Hoca'nın yazdığına göre sırada 'İonia kentleri' varmış. Yani "Bilmece Antik Kentler (2)" de gelecek. Sevgili Ersin hocamı kutlarken, derim ki; bu (iki) iyi de; artık üçüncüsü de olursa, galiba İzmirli şairler, bu gelişmeden çok hoşlanmazlar!