Faiz lobisi dünyadaki ucuz parayı Türkiye'ye pahalı fiyattan satmaya çalışanların güzellemesini yapanlara deniyor. Lobinin adamları her gün çıkıp Türkiye'nin faiz artırması gerektiğini, aksi takdirde krize girileceğini ileri sürüyorlar. Oysa tam tersine Türkiye faizleri çoğalttığı takdirde krize girecek. Bunlar, bu gerçeği gizliyorlar.
Oysa faiz artırıldığı takdirde bu ülkede zincirleme şu gelişmeler yaşanır. Önce Türkiye'ye daha fazla sıcak para girer. Bunun sonucunda lira değerlenir. İthalat ucuzlar, ihracat kârlı olmaktan çıkar. Dolayısıyla dış ticarete konu mallara yatırım yapılmaz. Böylece döviz getirisi azalır ve ülke ödemeler bilançosu açığını kapatmak için sürekli borçlanır. İşte bu gerçeği gözlerden gizleyip, ısrarla faiz artırılmasını istemelerinin nedeni Türkiye'yi borca bağımlı hale getirmek. Yani bu ülkeyi yüksek faizler yoluyla kolay para kazanmanın bir aracı haline dönüştürmek bunların bütün amaçları.
Bu lobinin medyada en çok dolaştırdığı söylem ise, "faiz lobisi yok" söylemi. Faizlerin arz ve talebe bağlı olarak piyasada belirlendiği görüşü yayılmaya çalışılıyor.
Bu masala herkesin inanması isteniyor. Bu masalı anlatanlara Nobelli iktisatçı Robert Solow "Bazıları para ve sermaye piyasalarını marmelat piyasasıyla karıştırıyor" diyerek karşı çıkıyor.
Nedeni de şu. Para ve sermaye piyasaları eksik rekabet piyasalarıdır. Regüle edilmeleri gerekir. Hatta bu piyasalarda faaliyet gösteren derecelendirme kuruluşlarının da çok sıkı denetlenmeleri gerekir. Aksi takdirde şimdi olduğu gibi faiz lobisi baskın çıkar ve Türkiye'nin notunu batmış İzlanda'nın, İrlanda'nın altında tutturur.
"Lobiler yoktur" diyerek dış dinamiğin Türkiye üzerindeki etkisini yok saydırmaya çalışan faiz lobisine bugünlerde en güzel cevabı 28 Şubat darbe soruşturması veriyor. 28 Şubat'ın nasıl dış dinamiğin de etkisi ve desteğiyle yapıldığı giderek daha netleşiyor.
Cengiz Çandar, Taraf gazetesinde Neşe Düzel'le yaptığı söyleşide, "28 Şubat darbesinde İsrail var" diyor. Ve Alan Makovski'nin anlattıklarını aktarıyor. 28 Şubat kararlarının alındığı MGK toplantısından hemen 10-15 gün sonra Washington'da ABD Dışişleri Bakanlığı binasının yedinci katında Türkiye ile ilgili bir toplantı yapılmış. Bu toplantıya tarihçi olarak bildiğimiz Bernard Lewis, Paul Wolfowitz, Richard Perle katılmışlar. Türkiye ile ilgili olarak ne yapılmasının lazım geldiğini konuşmuşlar. Refahyol hükümetinin doğrudan bir askeri darbeyle değil ama bir şekilde gitmesi gerektiğinin altını çizmişler.
"Faiz lobisi yoktur" diyenlere iyi bir cevap bütün bunlar. Bir kere hiçbir lobinin ekonomik menfaati olmadan hareket ettiği düşünülemez. ABD'deki İsrail yanlısı lobinin Türkiye'de nasıl post modern darbeye destek çıktığını gösteren iyi bir örnek bu anlatılanlar.
Şimdi bunu yalanmaya kalkanlar var. Ama Çandar "ABD ve İsrail'i 28 Şubat'tan aklamak için kim girişimde bulunursa kendini yaralar, bunun altından kalkamaz" diyor. Aynı şekilde "faiz lobisi yoktur" diyen de, kendini yaralar ve bunun altından kalkamaz.
Niye? Çünkü Hindistan ve Brezilya önceki gün "aşırı sıcak para gelmesin, ihracatta rekabet gücümüzü kaybetmeyelim" düşüncesiyle faiz indirimine gitti. Şimdi sormak gerekiyor... Her sayısında "Türkiye faiz artırmalı" diyen The Economist niye Hindistan'ı, Brezilya'yı hiç konu etmiyor? Neden dört yıldır sürekli Türkiye ile uğraşıyor? Niye Türkiye'de seçimlerde "AK Parti'ye oy vermeyin, CHP'ye verin" diyecek kadar çıldırıyor ve işi bir ülkenin genel seçimlerine karışma noktasına getiriyor?
Cevap çok basit. Çünkü amaç hem iktidarı sarsmak hem de yüksek faizler kanalıyla Türkiye'den kolay para kazanmak!
Şimdi bu faiz lobisinin adamları, "lobi yoktur, 28 Şubat'ta dahlimiz yoktur" diye açıklamalar yapabilirler. Ama göreceksiniz, bunlar tam tersine 28 Şubat'ın da içindeler. Çünkü 28 Şubat darbesinin ardından Hazine'nin ödediği faizler 1997'de 1.9 katrilyon lira düzeyindeyken, 1998'de bu rakam 5.6 katrilyon liraya, 1999'da da 10.7 katrilyon liraya çıktı. Anlayacağınız faiz lobisi vardır ve bu lobi 28 Şubat darbesini yapanlara destek vermiştir. Büyük soygun el ele gerçekleşmiştir.