19 Mayıs Atatürk'ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı'nda en harika kutlamayı, sevgili arkadaşım Dr. Banu Çiftçi'den aldım. Bir kez daha gönüllü gittiği Afrika'dan, bu defa Uganda'dan yeni dönmüş ve bana bir mesaj ve resimler atmıştı..
İşte "Bayram" mesajı..

*** Ben Türküm. Soy ağacım, kaç jenerasyon nerelere dayanıyor bilemiyorum ama ne fark eder... Ata'mın dediği gibi, Ne mutlu bana ki; "Türküm" diyebilenlerdenim.
Beni tanıyanlar bilir, benim için tek kriter insan olmaktır, hiçbir siyasi, dini ayrım beni ilgilendirmez. Bilmemneci ya da bilmemneist olmak bana komik gelir. Çünkü yaratılanı yaradandan ötürü sevebilme yetisini kazanabildim yaş aldıkça... Kafatasçı olmadığım gibi, her milliyete ve etnik kökene de saygı duyuyor ve bize zenginlik kattıklarına inanıyorum. Onlarla aynı havayı soluyor ve aynı topraklarda kardeşçe yaşıyor olmaktan da kıvanç duyuyorum.
Pekiyi niye bunu yazma gereği duyuyorum. Atam'ın dediği gibi; Türküm, çalışıyorum, güveniyorum ve ÖVÜNMEK istiyorum. Ama övünme kısmını uygulamak nedense artık hep saptırılan ve yanlış anlaşılan bir şey oldu hem de kendi topraklarımda.
Ama nerede göğsümü gere gere övünebildim Türklüğümle biliyor musunuz?
Afrika'da.
Somali'ye ilk ayak bastığımda havaalanı Türk bayraklarıyla donatılmıştı çünkü biz yapmışız.
Çalıştığımız hastaneyi de biz yapmışız. Bölgede elle tutulur sadece iki hastane var. Onlar da biri Kızılay'ın, biri Yeryüzü Doktorlarının.
Belediyecilik ve temiz su tedariği hepsi Türkiye işbirliğiyle yapılıyor. Kongo'da farklı değildi, Uganda'da da. Niye sadece Türkler var orada biliyor musunuz? Çünkü sadece bize güveniyorlar. Oraya yardım edeyim diye giden her "Beyaz adam" onları sömürmüş. Türkler hariç.
Hem de taa Tolunoğulları'ndan (Abbasiler'den sonra Mısır'da kurulan ilk Müslüman Türk Devleti) başlıyor, Afrika'ya Türk yardımı. Osmanlı'yla da devam ediyor. Bir çok yerde tarihi anıtlarımız, camilerimiz hala duruyor. Hem de Müslümanlar diye değil, örneğin; benim gönüllü gittiğim Kongo ve Uganda'da halkın yüzde 85'i Hıristiyan, çoğunlukla Katolik. Ve düşünün ki sadece Türklere güveniyor ve kabul ediyorlar.
O zaman ben övünmeyeyim de ne yapayım Türklüğümle...
Ne Mutlu Türküm diyene..