"Çok net biliniyor ki, artık birçok insan kanserden değil, tedavi süresindeki yan etkiler sebebi ile ya enfeksiyondan ya da başka bir organın tahrip olmasından dolayı hayatını kaybediyor. İş sırf kansere kalsa iyileşme oranları hiç de az değil" dedi, kuzen Petek Kışlalı ve yeni bir gelişimden söz etti.
Üyesi olduğu Kansersiz Yaşam Derneği, Şişli Etfal Hastanesi'nde çok büyük bir proje başlatıyormuş.
Petek "Şişli Etfal' Hastanesi'nde, kanserli çocuklar bölümü var.. Burada çocuklar, her ne kadar elden gelen en iyi koşullarda tedavi edilse de, yaşam kalitesi maalesef hala düşük. Gene de çok mutlular... Doktorları ile araları muhteşem. Bu yeni projenin amacı çocuk hastanesini bir masal alanına çevirmek, çocuklara hastane içinde eğitim imkanı sağlamak, doktorların daha mutlu çalışmasına olanak sağlamak ve tam anlamı ile kusursuz, hijyenik bir ortam yaratmak.."
Dernek "Alan el değil, veren el olma gayretindeyiz. Her şeyi devletten beklemek çok da mantıklı değil. Sivil toplum örgütleri siyasi otoriteyi zorlayacak kadar iyi işler yapmak zorundalar" ilkesi ile hareket ediyor.
Şişli Etfal, 117 yıl önce "Çocuk Hastanesi" olarak kurulmuş. "Etfal", "Çocuklar" demek zaten...
Şimdi, Kansersiz Yaşam Derneği ayni yerleşke içinde 5 katlı Kanserli Çocuklar Bölümü'nü "Yeniden yapılandırma projesi" ile hastaneye kazandıracak.
Dernek, Hastane Başhekimliği ve doktorlar, bu yenilenen binada istenen koşulları sağlayabilmek için 8 aydır el ele çalışıyorlar. Beş katın her birinde farklı bir servis yer alacak..
Tek kişilik odalar, her odada ayrı tuvalet ve banyo, asansör, oyun odaları, eğitim odalarından oluşacak hastane, hayatlarını evleri gibi bildikleri hastanede geçirmek zorunda kalan çocukların ihtiyaçları olan sağlık ve onun kadar önemli yaşam koşullarının sağlanması, iyileşme umutlarıyla birlikte, iyileşme oranlarını da arttıracak.
1994 yılında vurulduğumda Florya İnternational Hastanesi'nde, Lösemili Çocuklar Bölümü'nde kalmıştım. Hastanede başka yer yoktu.. O dünya güzeli çocukları unutamam.. Kollarına serum bağlı. Serum tekerlekli bir direkte asılı.. Direği anneleri iter, gelir beni odamda ziyaret ederlerdi. Dünya tatlısı, dünya şirini çocuklar.. Hele bir Selin vardı, daha önce de söz ettim bu sütunlarda.. Nasıl tatlı bir şeydi. Dört ay falan kaldım o hastanede.. O çocuklarla arkadaşlık ettim. O çocukları sevdim..
Vedalaştığım günü görmeliydiniz..
Nasıl sarılmışlardı Hıncal Ağabeylerine!..
Bu yazıyı niye yazdım bugün peki..
"Haydi destek olun" demek için..
Şişli Etfal'deki Kanserli Çocuklar Bölümü'ne siz de destek olabilirsiniz.. Olmalısınız.. Tıklayın o zaman.. Hemen.. Şimdi!..
www.kayd4381.com