Fenerbahçe ile Galatasaray'ın nasıl ezeli rakip, ama ebedi dost oldukları güzel günleri bana, dedem, babam falan anlatmadı. Kendim yaşadım..
Fenerlisi, Galatasaraylısı, İnönü Stadı'nda boyunlarımızda kaşkollerimiz, yan yana maç izler, bittikten sonra Taksim'e yürür, gene birlikte Çiçek Pasajı'nda eğlenirdik. Karşılıklı takılarak.
Sadece taraftarlar mı?.
Moda'da Mano Palas diye bir pansiyon vardı. Fener ve Galatasaray burada kampa girerlerdi, önemli maçlardan önce..
Kadıköy'de oynanacak bir Fener- Galatasaray derbisi öncesi iki kulüp, ayni Mano Palas'ta birlikte kampa girmişlerdi hatta.. Öyleydi dostluk..
Her yaz, Fener Stadında yapılan açılış töreniyle başlayan "Fenerbahçe- Galatasaray Geleneksel Bayramı bir başka alemdi. Atletizm başta, yaz sporları sırada tüm amatör branşlarda yarışırdı Fener ve Galatasaray sporcuları..
"Ekrem'le Cahit yarışacak diye tıklım tıklım dolardı Fener Stadı.. Ekrem Koçak Fener'in, Cahit Önel Galatasaray'ın yıldızları ama birbirlerinin en büyük dostlarıydılar.
Yüzme, kürek ve yelken yarışlarındaki rekabet, inanın zamanın en büyük gazetelerinin spor sayfalarına manşet olurdu. Hem de o zaman gazeteler sadece altı sayfa çıkar ve spora tek sayfa ayırırken, bir Fener- Galatasaray 8 tek yarışının manşet olması ne demek bir düşünün ve güzelliği anlayın..
Moda Plajında yapılan Kule ve Tramplen atlama yarışmalarına yarım sayfa ayrılırdı, Fener- Galatasaray rekabeti var, diye..
Sonra..
Ali Şen diye bir başkan geldi ve "Düşman" lafını ilk defa spor sözlüklerine soktu.. "Fenerbahçe düşmanları.. Fenerbahçe düşmanları.." diye diye sanal bir düşmanlık yarattı.. Ardından gelen Aziz Yıldırım, boyunu kat kat aşan ihtirasları yüzünden, bu sanal düşmanlığı, somuta çevirdi.
"Tanrının affetmediği 7 Günah"ı, yüz yıllardır ünlü düşünürler sıralarlar..
Affedilmez günahların üçü, "İhtiras, Öfke ve Kibir" Aziz Yıldırım'ı tarif eden sözcüklerdir, aslında..
Gerçekten çok iyi bir başkan olarak, sadece Fenerbahçe değil, Türk spor tarihine geçecek işler başarırken, ihtirasları, kibri ve öfkesine yenildi. "Fenerbahçe demek, ben demek" durumlarına geldi. Rakiplerinin hepsini düşman ilan etti. Fenerbahçeli muhalifleri bile "Hain" oldular. Kendisi protesto ediliyor diye, Saracoğlu Stadı'nda tribün kapattı. Ellerinde kombine bileti olanlar, yerleri sırf o tribünde diye maçlara alınmadılar..
Sezon başında şampiyonluğu çantada keklik gördüğü için, sırf ama sırf "Dördüncü Yıldızı Aziz Yıldırım taktı" desinler diye takımın başına adı duyulmadık bir emir kulunu getirdi. Sahaya çıkan 11'i, değişecek oyuncuları geçtik, "Futbolcular hakemi, itirazlarla baskı alsınlar" komutunu telefonla kulübeye emredecek kadar ileri gitti. O takımın başında Teknik Direktör diye oturan kişi de bu zilleti kabullendi.
Ama hırsın, ihtirasın, kibir ve öfkenin kazandığı nerde görülmüş..
Lige iki takımla girse, birinci ve ikinci olabilecek bir kadroya sahip Fenerbahçe, hem de rakipleri Galatasaray ve Beşiktaş'ın en olumsuz senelerini yaşarken, son haftayı göremeden iflas topunu attı. Bursaspor Kupada, Başakşehirspor ligdeki işini bitirdiler Fener'in..
Şimdi tüm spor camiası merakta...
"Ne olacak" diye..
Kemal Belgin'e sordum.. Sadece Fener'in içini en iyi bilen gazeteci değildir, Kemal.. Bildiklerini, Aziz, maziz korkusu yaşamadan, sinmeden, eğilmeden, el öpmeden, bas bas bağırarak açıklayan ender mangal yüreklilerdendir ayrıca..
"Kongrede Aziz'in değişmesi ihtimali kaç" dedim.. "Sıfır" dedi, Kemal!. "Kongre başkanın askerleriyle dolu.. Fener batsa onlar oylarını Aziz'e atarlar. Ben sonuca değil, farka bakacağım. Geçen seçimde altı bin fark atmıştı Aziz.. Bu seçimde 2 bine inerse, burnu biraz kırılır. O dahi hayırlı olur.."
Ali Dürüst adına üzüldüm.
Galatasaray'ın şampiyonluğu garantilediği gece, Dürüst kameralara "Galatasaray'da yönetici olduğum sürece 8 şampiyonluk gördüm" demişti. Aziz devam ederse, hayat boyu 9 Galatasaray Şampiyonluğu yaşayan (Galatasaraylılar dahil) tek başkan olan Aziz Yıldırım'ın rekorunu kırma şansı olmayacak.
Ne demiş Erman Toroğlu..
"Aziz Yıldırım devam ederse, Galatasaray forması Amerikan bayrağına döner.."
