Tam da "Bir garip ölmüş diyeler" olayı.. Bir, tek bir gazetenin aracık, daracık sayfalarında iki satırlık minnacık haber.. "Saruhan Ayber öldü.."
"O da kim" diyorsunuz.. Dersiniz tabii.. Nerden bileceksiniz ki?.
Yeni Asır, Yeni Asır'ken.. Yani "Yerel gazete" olarak, dünyaya örnekken.. Yani bu ülkenin her hangi bir değil, tüm İzmir bayilerinde Hürriyet'ten fazla satan tek gazete iken.. İzmir'de her eve giren ikinci gazete olarak, toplamda Ege'nin satış rekortmeniyken.. İzmir ve İzmirli'ye ait herşey Yeni Asır'dan sorulur, Yeni Asır'da bulunurken, o gazetenin başındaydı ve İzmir'in kralıydı.
Yeni Asır'ın tanıdığım ilk Genel Yayın Müdürü Güngör Mengi'ydi. Dinç Beyle beraber, yerel gazetecilik harikası çıkarmışlardı ortaya.. Güngör'ün İzmir forsu, validen belediye başkanından öndeydi, öylesi.. O İstanbul'a taşınınca işte Saruhan aldı yerini.. Ayni okuldan yetişme harika yönetici.. Benimle yaşıttı. Çok iyi dost olduk.. Sonraki dönemlerde Hamdi Türkmen, Osman Gencer, İzmir için yaşayan, İzmir için savaşan yerel gazeteyi sürdürüp, İzmir halkına sahiplendiler. İzmirliler de gazeteye sahiplendi tabii..
Saruhan, daha sonra Bursa'ya taşındı. Orada bir yerel gazete yaptı diye duydum.. Sonra da duymadım.. İlişkilerimiz koptu, gitti..
Sonra..
Sonra tek sütun haber!..
Bu arada.. Bu ülkenin en önde gelen Opera, Bale, Tiyatro dekorcularından Osman Şengezer ve Türk balesinin genç yıldızlarından Selim Borak, ayni günlerde düşüp başlarını vurmuşlar. İkisi de yoğun bakıma kaldırılmış geçen hafta.. Dün takip ettim. İkisi de iyiye gidiyormuş..
Geçmişler olsun!..