"Ne, Bulgarca, hayır, Yunanca evet.
Ne terslik be komşular" diye yazmış, Tuna Kiremitçi.. Okurken güldüm..
Sene 1959.. Bulgaristan'a ilk gidişim..
Dükkânlarda Bulgarca dışında dil bilen ender.. Bende de tek kelime Bulgarca yok..
İşaret diliyle ne aradığımı güç bela tarif ediyorum.
Tezgahtar kız başını iki tarafa sallıyor, "Yok" anlamına.. Ben çıkıyorum, o şaşkın bana bakıyor..
Niye şaşkın baktığını sonunda anladım..
Meğer bizdeki "Hayır.. Yok" anlamına başını iki yana sallama, Bulgar vücut dilinde "Evet.. Var" demek olurmuş..
Ben güç bela soruyorum. Kız anlıyor. "Var" diyor. Ben çıkıp gidiyorum. Şaşmasın da ne yapsın, zavallı..
Yani Sevgili Tuna, Balkanlar da terslik yaygın.. Daha "Evet/ Hayır" da karıştırıyoruz her şeyi.. Ondan, tarih boyu, bir türlü anlaşamıyoruz zahir..