Kendisini takdim etti önce.. "Ben Finansbank Genel Müdürü Ömer Aras.."
"Kutlarım sizi" demeye hazırlanıyordum. Akbank sponsorluktan çekilince, Boğaziçi Üniversitesi'nin o tarihi Albert Long Hall'ünde yapılan benzersiz konserler tehlikeye girmişti. Sonra Finansbank "Biz varız" diye ortaya çıktı ve 2011 yılının harika bir konserle açılmasını sağladı.. Martha Argerich ve Arkadaşları..
Salon tıklım tıklımdı. Sevgili Evin (İlyasoğlu) bulabildiği her yere sandalyeler eklemişti talebi karşılayabilmek için.. "Sizin köşede okudum, Boğaziçi Üniversitesi konserlerinin sponsorsuz kaldığını. Hemen arkadaşlara talimat verdim" dedi, Aras.. "Derhal sorunu çözelim ve sponsorluğu yüklenelim" demiş, yardımcılarına..
Yani bir yazar için bundan büyük mutluluk, bundan büyük bir ödül olur mu?. Bir şey yazıyorsunuz ve bir önemli sorunun bir an önce çözülmesine katkıda bulunduğunuzu görüyorsunuz..
Müthişti konser.. Martha müthişti. 70 yaşında. Nerdeyse otuz yıldır tek başına çalmıyor, arkadaşlarıyla yer alıyor sahnede, o da çok ender.. Çünkü 20. Yüzyılın en büyük piyanistlerinden biri olduğu halde, medyadan ve medyatik olmaktan nefret ettiği için yaşamını gölgede kalarak geçirmeyi tercih etmiş..
Üç kez evlenmiş. Çin asıllı Amerikalı eşinden kızı Lyda doğmuş.. Orkestra Şefi Charles Dutiot'tan kızı Annie ve piyanist Stephan Kovaçeviç'ten kızı Stephanie..
Sahne aldığı "Arkadaşları"ndan biri kızı Lyda.. Öteki, kızının ilk keman hocası, Cenevre'den Ayla Erduran. Üçüncüsü, İsviçre'de yaşayan bir Türk, Ömer Sipahi. Lyda'nın çocukluk arkadaşı ve o da Erduran'ın öğrencisi.. Ve de Jing Zhao..
Martha müthiş bir kadın. Piyanoyu çalmıyor, sevişiyor onunla ve çaldığını yaşıyor..
Gecenin doruk noktası, Jing Zhao'nun çellosuyla birlikte seslendirdikleri Chopin'di.. Polonaise Brillant.. Nasıl keyifle, nasıl neşeyle çalıyordu Martha.. Dinlemeyi arkaya atıp seyretmeye başladım. "Bu nasıl bir vücut dilidir" diye..
Dönüş yolunda, Evin'in gece için hazırladığı programdaki notları okuyorum.
Brilliant için "Polonez dinleyiciler kadar yorumcuları da mutlu eder" diyor.. Yani bu kadar olur.. Mutluluğu hissettim ve seyrettim o gece, Chopin'le..
Ve de duygusallığı..
İki eski dost, Martha ve Ayla ve Ayla'nın iki öğrencisi, Lyda ve Ömer buluştular, finalde.. Schuman Beşlisi'nde.. Bir duygu seli yaşayarak çaldılar ve selleri sahneden taşırıp, salonu dolduran bizleri de sırılsıklam ettiler..