Serpil benim kız kardeşim.. 40 yıllık evli.. Harika bir kocası, aslan gibi bir oğlu var. Amerika'da okuttu. Evlendirdi. Gelini Başak dünyalar tatlısı..
Ben tek başıma yaşıyorum yıllardır.. Günler iyi de geceler kapıyı ille de anahtarla açmak, karanlık bir eve, ardından bomboş ve soğuk bir yatağa girmek üzerine hayatım.. Ama ben Serpil'den daha mutluyum, en azından Amerikalı bilim adamlarına göre.. Çünkü benim bir kız kardeşim var.. Onun yok.. Yapılan bilimsel araştırmalar gösteriyormuş ki, kız kardeşi olanlar daha mutlu oluyorlarmış..
Büyükler arasında yapılan bir araştırmada, kız kardeşi olanlar içinden "Mutsuzum..
Bunalımdayım.. Beni hiç kimse sevmiyor" diyenler pek çıkmamış. Bunun üzerine başka araştırmalar yapmışlar. Onlar da benzeri sonuçlar vermiş.
O zaman esas araştırma başlamış..
"Kız kardeş niye mutluluk veriyor?.."
Çünkü kadınlar ve kızlar insanlarla çok daha kolay yakınlaşıyor, duygusal konularda çok daha derin konuşabiliyorlarmış.
New York Times'daki makaleyi kaleme alan Georgetown Üniversitesi uzmanı Deborah Tannen, yüzden fazla insana kız ve erkek kardeşleriyle konuşmalarını sormuş. Sonuç.. Kız kardeşleriyle daha uzun ve daha özel konularda konuşuyorlarmış. Erkek kardeşleriyle, tarih, coğrafya, kitaplar üzerine..
Bir tanesi "Ağbim beni sabahın beşinde aradı, bir fıkra anlatmak için" demiş.. "Bu da sohbet mi" diyor, uzman ve yanıtlıyor.. "Evet.. Çünkü bu arama, kız kardeşe, ağbisinin onu düşündüğünü hatırlatır. Kardeşlerin saatlerce konuşması ilişkilerini güçlendirir. Ne konuştukları önemli değildir.."
Hocanın bir öğrencisi anlatmış.. Ailenin 15 yıllık köpeği ölünce, üçü kız, biri erkek, dört kardeş birbirlerini aramışlar. Kızlar birbirlerine ne kadar üzüldüklerini anlatmışlar uzun uzun.. Erkek, hepsinin üzüntüsünü paylaşmış, ama kendi duygularından tek kelime söz etmemiş. Hepsi erkek kardeşin de kızlar kadar, hatta daha fazla üzgün olduğunu, ama söylemediğini biliyormuş.
Uzman "Kız kardeşlerin daha sık, daha uzun ve daha duygusal konuştukları için daha mutlu ettikleri ileri sürülüyor ama, bana göre işin sırrı kızların 'Daha duygusal' da değil, 'Daha sık ve daha uzun' konuşmalarında" diyor. "Kadının günlük hayatındaki ayrıntılardan söz etmesi, mesela ucuz satışta bulduğu bir kazağı anlatması önemli değildir. Önemli olan kız kardeşin araması ve konuşmasıdır..
Erkek kardeşi mutlu eden budur." Tam yazının bu noktasında her zaman sessizde duran telefonumun titreşimini hissettim. Yazı yazarken kesinlikle bakmam..
Bu defa şeytan dürttü sanki.. "Bir mesaj!.." Bastım düğmeye.. Serpil..
Onu yazarken, ondan mesaj bakar mısınız?.
"Bugünkü yazılarına bayıldım" diyor.. O kadar..
"Şu anda ne yazdığımı bilsen, daha da bayılırdın" diye cevap verdim hemen.. "Pazarı bekle.." Bu sabah da o mutlu olacak.
Serpil mutlu olunca ağlar.. Ağlayınca da geçen haftaki doğum gününü unuttuğum için beni affeder.
Bu yazı ona doğum günü hediyem olsun!..
Kız kardeşim var diye öyle mutluyum ki!..
Biz dört kardeşiz, üçü erkek.. Serpil bizim annemiz!.. Bizi hep düşünen, hep arayan, hep merak eden, hep soran, hep koşan annemiz.. Daha ne olsun?.