Eğer hâlâ konuşmazsa, ne Büyüklüğü kalır, ne de Anıtlığı..
Eski Genelkurmay Başkanı Emekli Orgeneral Yaşar Büyükanıt'tan söz ediyorum..
Hani "Günü gelince konuşurum" demişti.. O gün bugün değilse, bir daha gelmez.. Gelse de artık kimsenin umurunda olmaz. Çünkü Büyükanıt'ın itibarı kalmaz..
Org. Büyükanıt, görev başındayken, ortalığı birbirine katan e- Muhtıra'yı bizzat kaleme alan, "Sözde değil, özde Cumhurbaşkanı istiyoruz" diye bas bas bağıran adamdı. Sonra Başbakan'la Dolmabahçe Sarayı'nda buluştular.. Sonra.. Sonrası tonla dedikodu.. Çünkü Dolmabahçe sonrası o Büyükanıt gitti, ağzını açmayan biri geldi..
Durum milyonla dedikoduya sebep oldu, ama ne başbakan konuştu, ne Büyükanıt..
Şimdi, NTV'de, başbakan nerdeyse meydan okur edasıyla konuya döndü..
"Dolmabahçe'de konuşulanlar, benimle mezara gider. İnanıyorum ki, Sayın Büyükanıt da böyle düşünüyor. Ama açıklamaya kalkarsa o zaman tabii ben de görüşmeyle ilgili şeyleri açıklarım.."
Şimdi Büyükanıt, bu sözlerin ne manaya geldiğini, nasıl yorumlanacağını çok iyi anlayacak izana sahiptir..
Benim kafamdaki tablo mesela, Büyükanıt'ın hiç de lehinde değil..
Emekli Orgeneral, alnı açık dolaşmak, her kapının ardında hakkında söylenenlerden kurtulmak istiyorsa, konuşmalı..
Korkusu, pervası, çekincesi yoksa konuşmalı..
Gün bugündür.. Yarın, film adı gibi, çok geç olacaktır!..