Diyorlar ki "Neden CHP'nin iç işlerine bu kadar odaklısınız?"
Nedeni basit... "Siyasetteki asimetri yüzünden!" Yani;
Sistemdeki muhalefet sorunu ve parti içi hareketlenme dikkatleri yeniden CHP'ye yöneltiyor.
Ülkede iktidar olmak yerine hâlâ parti içi iktidarı önceleyen genetik şifre CHP'yi yine ilgi çekici kılıyor.
Parti yönetiminde, iktidar görebilen tek ismin bulunması CHP'deki güncel arayışı analiz etmemizi gerektiriyor.

***
Ve maalesef "Yeni CHP mayası" bir türlü tutmuyor. Genel Merkez'deki havaya bakılırsa, Kemal Kılıçdaroğlu da CHP de mevcut konumunu koruyacak gibi.
Peki ya sonrası?
Açık söyleyeyim, bugünkü veriler umut saçmıyor.
CHP, sosyal demokrat temelde yeniden inşa sürecinden giderek uzaklaşıyor.
Siyaseten şizofrenik hal alıyor.
Anlatmak istediğim "iki kişilikli CHP profili" değil, CHP liderliğinin "aynı anda iki farklı gerçekliğe inanması."
Ne demek istiyorum?
Tarihi Kurultay'ın arifesinde CHP, "iktidar olmak için yenilenme tercihi" ile "iktidar partisindeki geçiş döneminden medet umma beklentisi" arasında bocalıyor. Bir taraf "Yeni CHP'yi öncelik kabul edip özeleştiri yaparken" diğer taraf, Tayyip Erdoğan'ın Cumhurbaşkanı seçilmesi sonrası AK Parti'de gelişmesini temenni ettiği nifak ortamına, fiili yarı başkanlık uygulamasında arıza çıkmasına, ekonomide dalgalanma yaşanmasına, Anayasa Mahkemesi'nin dershaneler veya MİT Yasası ile ilgili iptal kararı vermesine, HSYK'nın meşru hükümete karşı kilitlenmesine, paralel yapıdan karşı atak gelmesine yatırım yapıyor. Bu tabloya İşçi Partisi ile MHP ekseninde gel git yaşayan kadrolar ve eski tüfeklerin son çabası da eklendi mi, tünelin ucunda ışık görünmüyor!