The Times'da çıkan ilânın muhtevasına katılmak mümkün değil. Çok ağır bir dil kullanılmış:
Tek suçları sizin diktatoryal yönetiminize karşı çıkmak...
Nuremberg toplantısını hatırlatan bir miting düzenlediniz...
Hapishanelerinizde, Çin ve İran hapishanelerinin toplamından fazla gazeteci var...
Bu tespitler, Erdoğan'ın hak etmediği suçlamalara dayanıyor. Objektiflikten uzak ve tek taraflı. Belli ki çok menfi bir propagandanın tesiri altında kalmışlar. Özellikle Nuremberg hatırlatması, Türkiye'de sürekli seslendirilen "Hitler de seçimle geldi" söylemini çağrıştırıyor. Bu tez, AK Parti iktidara gelir gelmez, korku yaratmak maksadıyla Erdoğan'a karşı sık sık kullanılmıştı. Çetin Doğan'ın 1. Ordu Komutanlığı'nın Özel Kalemi'nden kendisine bağlı birliklere bu minvalde faks mesajları çektiğini biliyoruz.
Ama iktidar, Türkiye'de durumun The Times ilânındaki gibi olmadığını daha soğukkanlı bir biçimde anlatmalı. Metne imza atanları yerden yere vurarak, onları bir komplonun parçası gibi görerek ya da Suriye ve Mısır'daki mesafeli tavırlarını hatırlatmak suretiyle "çifte standarttan" bahsederek değil.
Türkiye, AB ile üyelik müzakereleri yürütüyor; demokraside iddia sahibi bir ülke. Dolayısıyla her aksama, daha çok göze batıyor. Ayrıca, gerek anayasanın 90'ıncı maddesiyle, gerek Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'ne başvuru hakkı tanımakla, kendimizi Batı'nın denetimine açan biz değil miyiz? O zaman, haksız bir suçlamayla karşılaştığımızda durumumuzu daha iyi anlatmaya çalışmalıyız.
"Onlar ki verir lâf ile dünyaya nizamat, bin türlü teseyyüp bulunur hanelerinde" deyip, kendi sorumluluklarımızı göz ardı edebilir miyiz? Bu yüzden suçlama yerine gerçeklerin farklı olduğunu izah etmek daha doğru olacaktır. Batı'dan ve aydınlardan kopan bir iktidarın siyasi gücü devam etse dahi, pırıltısı kalmaz.