Yassıada'da "Demokrasi Müzesi" yapılması öteden beri alkışladığım bir fikir. Zira, gençlerimiz yakın tarihi ve çekilen çileleri bilmiyor. Bir ibret belgesi olarak o günlere ait bütün ayrıntılar sergilense, yazılan kitaplar kütüphanede toplansa, çok yararlı olur düşüncesindeyim. Bu adımından dolayı hükümeti defalarca tebrik ettim. Ama Yassıada'nın % 60'ının imara açılması haberi, biraz hayal kırıklığı yarattı. "Hiçbir şeye el dokunulmasın, köprü de yapılmasın, yol da, baraj da" diyenlerden değilim. Yassıada imara kısmen açılabilir. Kitapevleri, kafeler, restoranlar, belki birkaç butik otel... O günlerin hatırasını gölgelemeyecek, ya da bu müzenin önemini arka plana atmayacak bir yapılanma öngörülebilir. Yassıada'nın yası biraz dağıtılabilir. Müzeyi insanların ziyaret etmesini cazip hale getirecek bir ortam hazırlanabilir. Ama ondan öte bir yapılaşma, bence o günleri yaşayanlara saygısızlık olur.