'Sadece Sen' filminden sonra Belçim Bilgin ile Beren Saat'in 'görme engelli performansını' karşılaştırmıştım. Daha sonra konuk olduğum Beyaz TV'deki Söylemezsem Olmaz'da aynı konu açılınca, "Belçim'in farklı bir hali var. Mimikleri sanki daha inandırıcı" dedim. Zira Beren'in Benim Hayatım filminde canlandırdığı karakter, doğuştan kördü. Belçim'in perdeye taşıdığı insan ise üniversite yıllarında geçirdiği bir kaza sonucu sonradan görme engelli hale geliyordu. Belçim, bu 'farkı' o kadar iyi ortaya koymuştu ki, bu başarının derinlerinde bir 'yaşanmışlık' olduğunu hissetmiştim.
Nitekim, Belçim'in 13 yaşındayken geçirdiği bir trafik kazası sonucu bel kemiğinin kırıldığı, tekerlekli sandalyeye mahkum olma riski geçirdiği ama gelişme çağında olduğu için vücudunun kendisini hızla onardığı ve tehlikeyi atlattığı ortaya çıktı.
Yani Belçim, engelli olmanın kıyısından döndüğü için o duyguyu izleyiciye geçirmekte başarılı olmuştu.
'Her şerde bir hayır vardır' diye boşuna dememişler. Allah tüm insanları felaketlerden, hastalıklardan, kazalardan koruyup esirgesin. Ama Belçim o hayat tecrübesini yaşamamış olsaydı, belki de filmdeki performansı pek 'sıradan' kalacaktı.
Konservatuvar eğitimi tabii ki önemli ama hayatın verdiği derslerin yanında ne ki...