Millet işte bu yüzden sezon boyunca Karadayı'yı soluksuz izledi.
İşte, bunun için dizi ekibi ve oyuncuları en önemli ödüllere boğuldu.
Karadayı'da 'klişe' hiçbir şey yok. Eski filmlerden tırtıklanan öykücükler, sahne kopyalamaları yok. Bu dizinin ilk 15 dakikasını izledikten sonra, son 15 dakikası için tahmin yürütmeniz mümkün değil. İnsan, bu diziyi izlerken kendini penaltı atışı sırasında Ronaldo'nun karşısındaki kaleci gibi hissediyor.
Hep ters köşe, hep ters köşe...
Sezon finali de Karadayı'nın şanına yaraşır şekilde oldu. Babasının yeniden yargılandığı davada Mahir Kara çıkıp "Babamın suçu yok. Cinayeti ben işledim" demesin mi?
Başta Hakime Feride olmak üzere cümlemiz sezonun son karesinde ağzımız bir karış açık kalmayalım mı?
Zaten diziyi cazip kılan, her hafta kartların yeniden dağıtılmasıydı. Bu kez oyun değişti. Poker masasından kalkıp okeye oturdular!
Görünen o ki, gelecek yıl da pazartesi gecelerimiz Karadayı'ya rezerve...