Zeytinburnu Belediyesi etkileyici bir iş yapmış. Dünya Kadınlar Günü'nde sekiz ünlü kadını; makyaj yardımıyla, şiddet yüzünden hayatını kaybeden gerçek kadınlara dönüştürmüş.
Fotoğraf sanatçısı Mehmet Turgut harika karelerle düşünceyi görselliğe aktarmış.
Sekiz ünlü kadın, "Eğer yaşasalardı, ne düşünürlerdi?" diye kafa yorup onlar adına birer mektup kaleme almışlar. Bakan Fatma Şahin de çok önemsediği bu projeye her aşamasında kol kanat gerip Zeytinburnu Belediye Başkanı Murat Aydın ve ekibine destek olmuş.
Bu anlamlı projeye bir çimdik tuz katmak için Çırağan Kempinski'deki tanıtım toplantısına katıldım. Ama gelin görün ki, Songül Öden ve Burcu Esmersoy dışında kalan diğer altı ünlü kadın, gelmemişti. (Songül ve Burcu, yazdıkları mektupları kendileri okudular. Songül şahane bir mektup yazmış. Burcu'nun gözyaşları içinde okuduğu metin de enfesti. Helâl olsun!) Tabii ki ağır eleştiri cümleleriyle, toplantıya gelmeyen o altı ünlü kadına yüklenecek değilim. Mutlaka çok önemli mazeretleri vardır.
Yoksa saatlerce makyaj koltuğunda ve kamera karşısında kalarak, tek kuruş maddi çıkar sağlamadan katıldıkları bu kampanyanın tam da çiçeğini yakalarına takacakları o 'vuslat gününe' niye gelmesinler ki?
Eminim öyle işleri çıkmıştır ki; Zeytinburnu Belediye Başkanı Aydın'ın da, Bakan Fatma Şahin'in de, arkadaşları Burcu Esmersoy'un da sitemkar sözlerini sineye çekmeyi göze alabilmişlerdir.
Öyle inanıyorum ki; o gün için öncelikleri, 'Şiddet yüzünden bu dünyadan göçen kadınların sesi olmaktan' daha ciddiydi.
Yoksa niye gelmesinler ki?
Zaten bu topraklar üzerinde şiddeti ortadan kaldıracağımız gün, 'hepimizin başka işi olmayacağı gün' olacak!
Bir de... O kadın hikayelerini, sunucular Fatih Portakal ve Şebnem Kısaparmak'ın sesinden bir kez daha dinlerken utandım.
Neden mi? Kadınlara zulmedenlerin de nüfus kağıtlarının cinsiyet bölümünde 'erkek' yazıyordu, benimkinin de...