Yaş 90'ın üzerinde olmasına rağmen, dimdik duran Mehmet Ünal, elimizden tuttu:
- Gel seni, Atatürk'ün Yunan Generali Trikopis'le görüştüğü eve götüreyim... Orayı görmeden, Uşak'tan ayrılma.
Uşak Valisi Ali Fuat Güven "siz yorulmayın, ben Yavuz beyle oraya gideceğim" dedi.
"Dedeyi", kendi makam otomobiliyle evine yolladı.
Biz de "tarihi eve" doğru yürüdük.

***
Dumlupınar savaş zaferle sonuçlanmış. Düşman kaçıyor.
Atatürk Uşak'a gelmiş, Niziboğlu'nun konağında "düşmanı denize dökmenin planlarını" yapıyor.
Ve bu sırada Ahmet çavuş, yanında iki erle, keşif için dağa tırmanıyor.
Bir kuytuda, birkaç Yunan subayını görünce, bombayı fırlatmaya hazırlanırken...
Yunan subaylar ellerini kaldırıp, teslim oluyorlar. Daha sonra Yarbay Hüseyin Hüsnü bey ile Tabur Komutanı Fuat bey oraya geliyorlar.
Yarbay Hüseyin Hüsnü bey, "Ahmet çavuş" diyor:
- Kimi esir aldığını biliyor musun?
- Ne bilem kumandanım... Yunan gavuru işte.
- Ahmet çavuş, sen Yunan Başkomutanı General Trikopis'i esir aldın.

***
Trikopis'in yanında iki general daha vardır. Atatürk'ün yanında da İsmet (İnönü) ve Fevzi (Çakmak) paşalar.
Atatürk, Trikopis'in elini sıkar:
- Üzülmeyiniz... En büyük komutanlar bile mağlup olmuşlardır... Ama size şunu sorayım, neden sivil halka zulmettiniz?.. Bu medeni insanlara, biz askerlere yakışır mı?
Trikopis, başnı öne eğer:
- Emin olunuz, haberim olmadan bu suçu işlemişler.
Atatürk:
- Demek kuvvetlerinize hakim değildiniz. Sonra korku içindeki esir generale şöyle der: - Aileniz sizi merak eder... Bir telgraf yazınız... Derhal çektireyim.
Trikopis'in gözleri yaşarır:
- Ben intihar etmek istiyordum. Atatürk, yaverine döner:
- Misafirimiz yorgundur... Banyo alsınlar... İstirahatlerini sağlayınız... Artık Türk askerinin misafiri muamelesini göreceklerdir.

***
Uşak'ta, tarihi evin önünden geçen bir öğrenciye, bir şoföre, bir ev kadınına sorarsanız...
"Bu ev, kimin evi" diye...
Hemen yukarıda yazdıklarımızı anlatmaya başlar:
- Büyük Atatürk, esir düşen Yunan generali Trikopis'e dedi ki.........