İstanbul'u yönetenler ilginç bir işe sıvandılar. Basında yeterince ilgi görmeyen ve gazetelerde bölük-pörçük çıkan haberlerden izleyebildiğimiz kadarıyla, yakın zamanda yok edilen tarihi binalardan bazıları aynı yerde yeniden inşa edilecek.
Verilen örneklerden biri, Tophane'deki Tophane-i Amire binasının altında kalan yer. Burada tonozlu, kubbeli güzel bir yapı varmış ve 1950'lerin sonundaki Meclis-i Mebusan Caddesi'ni genişletme çabaları sırasında yıkılmış. Ben hayal meyal hatırlıyorum. Sonra buraya korkunç dükkanlar yapıldı. En son onları da yıktılar ve burası çürük diş gibi kaldı.O eski binanın yapılması suretiyle Tophane binalarının yeniden bütünlenmesini sevinçle karşılıyorum.
Aynı yıllarda Karaköy Meydanı düzenlemesinde feda edilen yapılardan biriyse, küçük ve sevimli bir camiydi. 17. yüzyıldan kalma Merzifonlu Kara Mustafa Paşa Camisi'nin yerine, 1903 yılında mimar D'Aranco'nun yaptığı o güzelim barok cami, hiç gerekmediği halde yıkılmıştı. Daha çok parçalanmış ve bunlar numaralandırılarak saklanmıştı. Ne var ki, bu mimari parçalar asla bulunamadı. Koca cami sırra kadem basmıştı! Umarım yeniden hayata geçer.
Bütün bunlar çok güzel. Ama benzer bir projenin Taksim için düşünülmesi, sadece tek bir sözcükle açıklanabilir: Korkunç. Çünkü o eski kışla artık kolektif belleğimizde hiç yaşamadığı gibi, bunun için son 70 yılımıza damgasını vurmuş o harika Taksim Parkı'nın feda edilmesi kabul edilemez. Bunu yapabilen bir zihniyetten, artık kentin yeşilini, ağacını, doğasını koruması da beklenemez. Yönetimin aradaki farkları görüp akıl yoluna gitmesini bekliyoruz.