CHP'nin kaynağı hesaplanmamış ve sadece para dağıtımına dayalı seçim vaatleri üzerindeki tartışmaları anlamak kolay değil. Bu yaklaşım artık dünyada iflas etmiş bir siyasi kültürün kalıntısı olarak ele alınsa daha doğru olmaz mı? Kaynağı hesaplanmamış ve sadece dağıtmaya dayalı harcamaların Yunanistan'ı nereye getirdiğini görmüyor muyuz?
Turgut Özal "24 Ocak Kararları" ile bu eski siyasi kültürün insanlarına ekonominin gerçeklerini öğretmeye çalıştı. Merkez Bankası bürokratlarının dolara, franga fiyat belirlemelerinin gülünçlüğünü ortaya koydu. Serbest kuru, serbest faizi ve serbest fiyatı, Türk ekonomisinin temel ilkeleri olarak hayatımıza soktu. Ama bunlar hep aynı kaldılar... "28 Şubat"ın atanmış hükümetleri kuru sabitleyerek, ekonomiyi iflasa sürüklemediler mi sonunda?
Maliyet hesabı olmaz mı?
Kalpazanlar bile kendi özel matbaalarında banknot basarlarken herhalde kendilerince bir maliyet hesabı yaparlar. Kâğıt, mürekkep ve işletme maliyetlerine, herhalde yakalanma riskinin getirdiği maliyeti de eklerler.
Ama bu eski siyasi kültürün seçim vaatlerine dönük böyle bir maliyet hesabı yoktur... Onlar için piyasada bir malın bulunup bulunmaması değil, o malın fiyatının devlet tarafından belirlenmesi öncelikli meseledir. Bu şekilde karaborsayı azdırırlar, piyasalara çifte fiyatlar egemen olur. Sonra da ceza kanunları ile tüccarları hapse atarlar.
Hep uzak hedef
Adnan Kahveci "Bir siyasetçi bir söz söylediği zaman, ona bu sözünün kaynağını ve maliyetini sorun" derdi. Ama bu tür bir anlayışın, sözünü ettiğim eski siyasi kültürle beslenmiş kesimler tarafından benimsenmesi mümkün değildir. Bu yüzden de ne otoyollar, ne köprüler, ne hızlı tren için kaynak yaratabilirler. Onlar için "Çağdaş Uygarlık" da "Dünya ile rekabet" de hep uzak hedeflerdir. "Batılılık" ya IMF'ye, ya NATO'ya ve özellikle ABD'ye kayıtsız şartsız bağımlılıktır. Sürekli iflas ve kriz sarmalındaki ekonomide başka çeşit bir siyaset izlemek de zaten imkânsızdır.
Ciddiye almayın
Turgut Özal ihracat hamlesini başlatırken bu eski siyasi kültürün ekonomistleri "İhracat yaparsak aç kalırız, içeride yiyecek şey bulamayız" içerikli bilimsel makaleler yazmamışlar mıydı?
Özetle CHP'nin seçim vaatlerini ciddiye almak pek anlamlı değildir. Ayrıca onların iktidar olmaya dönük hedeflerini "Yeni Türkiye"nin ve "Yeni Dünya"nın koşullarına uyumu hesaplayan ekonomistlerin değil, kurusıkı atmayı da mubah gören reklamcıların belirlediği ortadadır... Zaten seçim zaferi değil sadece kurultay zaferi kazanmayı hedefleyen kadroların kendi kendilerini alkışlamalarını kuşaklar boyudur izlemiyor muyuz?