Yalan söylememek, doğruyu söylemek. Baştan beri ayrı işlerdi bunlar. (BİLGE KARASU/ Göçmüş Kediler Bahçesi)
***
Yalancılardan korkuyorum, üçkağıtçılardan korkuyorum ve en çok da acı hakikatten korkuyorum. (URSULA K. Le GUIN / Karanlığın Sol Eli)***
Zihnimde işleyen Amerikan filmini sona erdirecek kurtarıcı ışığı bekliyorum. (REFİK HALİT KARAY / Yezidin Kızı)***
Sabırlısın ama beklemiyorsun, özgürsün ama seçmiyorsun, müsaitsin ama hiçbir şey seni harekete geçirmiyor. Hiç dinlemeden duyuyor, hiç bakmadan görüyorsun. (GEORGE PEREC / Uyuyan Adam)***
Hepimiz sessiz kalsak dünya daha iyi olmaz mıydı ? (JAVIER MARAIS / Beyaz Kalp)***
Çok uzun zaman yükseklerde uçtum, şimdi, düştüğüm yerde kalamam. (SAFİYE EROL / Ülker Fırtınası)***
Birden bir karanlık basıyor içimizi. (ALİ AYÇİL / Yenilgiden Dönerken)***
İnsan birbiriyle çelişen dinlenmek ve harekete geçmek kavramları arasında sıkışıp kalarak panik halinde mezarına koşar. Dinlenmek ona aradığı huzuru ve güveni vermez, harekete geçmek ise yalnızca kısır bir değişiklik ve acı kaynağıdır. Ey zaman, en büyük yanlışlık! (LAWRENCE DURRELL / Monsieur ya da Karanlıklar Prensi)***
Dipteki kapıdan bir serinlik yaladı geçti ortalığı. Bahçe musluğu şırıltıyla akmaya başladı. Eski bir cami avlusunun, kenarlarını otlar bürümüş bir mescit havuzunun sessizliği geldi, kıvrıldı, uzandı. (ONAT KUTLAR / İshak)***
Acı bitince hatırlayan kalır mı? Kalan tende bir gölgedir, o kadar. Acı size kazınır ama görülemeyecek kadar derine. Gözden ve zihinden uzak bir yere. (MARGARET ATWOOD / The Handmaid's Tale)***
Biz hatırladıklarımızın bir bütünüyüz; sabit olmayan şekillerden, kırılan ayna yığınlarından oluşan hayali bir müzeyiz. (JORGE LUIS BORGES / Borges ve Ben)***
Yaşayan ya da ölü pek çok yakınımı bu işe bulaştırmak zorunda kalacağımı hissediyorum. Bu sevgili insanlar, bir baskında yakalanmışçasına bu kitapta bir araya gelmeyi istemediler elbette (...) Başka bir seçeneğimin olmadığı anlaşılıyor: Yaşlanmak için hatırlamak zorundayım. (FREDERIC BEIGBEDER / Bir Fransız Romanı)