Tolstoy köylüler gibi giyinmeye, sobasını yakmaya, ekip biçmeye, hatta çizme yapmaya başladı. Ruhu huzur içinde, vicdanı rahattı. Sevinç artık basit değildi. Vaazı romanlar değil, makaleler olacaktı. Çok emindi, yalınayak dolaşanların yanından çizmelerle geçmekten utanç duyulacağı gün gelecekti. Fransızca bilmemek değil, ekmek yapamamaktı asıl utanılması gereken. ZİKRULLAH KIRMIZI (Tolstoy)
