Dün İzmir'den 190 kişilik bir heyet Diyarbakır'daydı.
Anlamlı bir ziyaretti ve güzel bir buluşmaydı.
Ege internet medyasına baktım; "Diyarbakır çıkarması" başlıklarıyla haberi vermişlerdi. Ziyaret basılı medyaya nasıl yansıtacak, onu bugün göreceğiz.
"Çıkarma yapmak" günümüzde daha çok ekonomik- siyasal güç teşhiri anlamında kullanılan militer bir terim.
Medyanın artık bu dili bırakmasının da zamanı gelmedi mi!

***
İzmir heyetini derleyip toparlayıp Diyarbakır'a götürenin Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu olması çok anlamlı.
Belli ki Kocaoğlu, "barış süreci" konusunda partisinden, kendi il örgütünden ve neredeyse ırkçı fikirlere sahip kimi İzmir milletvekillerinden tümüyle ayrılıyor.
Bugüne kadar Kocaoğlu'nu çok eleştirdim.
Çalışma yapısını ve vizyonunu az çok bildiğim için eleştirilerimin bundan sonra da süreceğini şimdiden söyleyebilirim.
Fakat bu çabası nedeniyle onu gönülden alkışlıyor ve destekliyorum.
Ah! Bir de yanında halk oyunları ve tiyatro grubu götürmek gibi oryantalist işleri terk edebilse!
***
İzmir'in zaman zaman örtülü ayrımcılığa maruz kalan çok yoğun bir Kürt nüfusu var.
Diyarbakır'a giden 190 kişiden bazılarının orada egzotik bir hazla pek barışçı kesilip İzmir'e dönünce ulusalcı- ırkçı mevzilerine geri dönecek olmasına şaşmamalı!
Normaldir. Yavaş yavaş geçer!
Ama şu nokta çok açık: İzmir'in kimi semtlerine (190 kişiyle olmasın da, 19 kişi olsun) yapılacak "barış ve gönül köprüsü" ziyaretlerine de ihtiyaç var.
"Biz ülkemizde kalıcı barışın sağlanabilmesi için bu süreçte etkin adımların yerel yönetimler tarafından atılacağına inanıyoruz" demiş Aziz Kocaoğlu.
Yerden göğe kadar haklı.
Haydi bakalım! Arkası İzmir'de gelmeli!