Neymiş!
Türkiye'yi gençliklerini yaşayamamış insanlar yönetiyormuş! O yüzden iktidar gençleri anlayamıyormuş, o yüzden durumumuz vahimmiş!
Oysa ah keşke!..
Gençliklerinde gülüp eğlenmiş, dans etmiş, fakülte kantininde kızlı erkekli laflamış, plajda yaktıkları ateşin çevresinde gitar çalıp şarkı söylemiş insanlar olsalarmış...
Şimdi memleket güllük gülistanlık olurmuş!
Son "Beyaz Türk" geyiği bu!
Pek de çalımlı, alımlı bir geyik!
***
Öteden beri sadece kendi gibi yaşayıp düşünenleri "aydın" sanan ve ötekilerin kültürünü "yok" saymak için çırpınan bir kesim var ya...
Şimdi de...
Gençliklerinde mutsuzluktan kırılıp döküldüklerini unutup mutlu gençlik anıları uydurmaya başladılar.
Oysa aralarından geldim...
Gençlik bunalımlarını, belirsiz geleceğin endişesiyle geçen uykusuz gecelerini iyi bilirim.
***
Şimdiyazıyorlar...
Müzikmiş, dansmış!
Ne kadar da güzelmiş!
Sanırsınız ki, gençliklerini İbiza'da geçirmişler!
Bunlar, alt tarafı birkaç disko ziyaretinde kızları piste gönderen, kendileri sırtlarını duvara dayayıp kaşları çatık halde etrafı kesen oğlanlar değil miydiler!
Diyorlar ki...
Mayo giymeden, denize girmeden gençlik olmaz, hayat tat kazanmazmış!
Doğrusu, ben de öyle düşünürdüm.
Fakat ömrü kıyılarda geçen fakat ruhu çöl gibi kupkuru herifleri gördükçe fikrim değişmeye başladı, başlayacak!
***
Gerçek şu ki...
"Hangi dünyaya kulak kesilmişse, öbürüne sağır" akıl yürütmelerden...
Bir hayat tarzını marifet belleyip öteki hayat tarzlarını tu kaka ilan eden söylemlerden vazgeçmeliyiz.
"Gençliğini yaşamak" denilen şeyin
oligarşik bir tanımı olmaz!
Elbette her toplumsal kesimde gençlik kalp çarpıntısı ve isyan demektir. Ama
herkesin delikanlılığı kendine göredir!
Ha! Şu da var...
Türkiye'yi yöneten kuşak değil ama ondan sonra gelen kuşakların tamamı...
Gençliklerini yaşayamıyor.
Mayolar, gitarlar, kitaplar, kız erkek el ele tutuşmalar aldatmasın!
Gençler, dershane kapılarında; ödev, sınav, başarı çarkında çürüyorlar.
