Sohbetli uzun sofralar da Ramazan çıkışı, oruç tutarken uzun açlık süreleri boyu bir miktar yavaşlamış metabolizmamızın yakamayacağı kadar fazla kalori alımı anlamına geliyor. Hal böyle olunca da bayram dönüşü, artı birkaç kilo ve formunu kaybetmiş bir vücut ile karşılaşıp mutsuz olmak an meselesi oluyor.
Peki hem nefsimizin geri çeviremediği hem de "yemezsem ayıp olur" hissiyatının baskın çıktığı bu küçük çaplı Bayram krizine çözüm olarak ne yapabiliriz.
*Büyük porsiyon/dilimler halinde İkram edilen tatlının en azından yarısını yemek bir bakıma hem mutlu eder hem de kalori alımını baştan kısıtlamaya yardımcıdır.
*Bayram ziyareti yaptığımız eve gidip dönerken asansör yerine merdiven kullanmak bir sigorta butonu gibi, aldığımız kaloriye karşılık yakım sürecine destek olur.
*Benzer şekilde tatile gitmiş olsak da bayramı bir yatıp dinlenme süreci olduğu kadar, günlük egzersizlerimize de devam ettiğimiz bir zaman dilimi olarak görmek ve belki çalışma hayatında imkan bulamadığımız sabah yürüyüşleriyle güne zinde, motive ve gün içinde tüketilecek şekerli gıdalar için de 1-0 önde başlayabiliriz.
*Evet bayramda tatlı alımımız artacak ancak diğer öğünleri daha hafif ve karbonhidratsız besin öğelerinden seçmek, bir bakıma tampon görevi görecektir.
*Her derde deva su tüketimini bayramda da eksik etmemek, çay kahve bol alınsa da hiçbirinin suyun yerini tutmadığını unutmamak gerekir.
*Son olarak da bayramda ister istemez bozulan diyet şeklimizi, bayram dönüşü "Aman nasılsa oldu olan, battı balık yan gider" düşüncesiyle uzun zamana yaymadan hemen gerekli önlemleri alıp dikkatli ve özenli beslenme biçimimize hızla dönmek için aksiyon almayı geciktirmemek deyim yerindeyse zararın neresinden dönerseniz kâr bakış açısına geçmek en doğrusu olur…Böylece bayramı tatlıya bağlamış, ailemizle geçirdiğimiz anıları biriktirip, fazla kiloları kolaycacık kaybetmiş oluruz.
Birbirimizin sözünü "balla kestiğimiz", sevdiklerimizle beraber geçireceğimiz, sohbeti "tatlı" ama şekeri mümkün olduğunca kontrollü, sağlıklı, mutlu bir bayram dileğiyle
