Bu sıralar AK Parti'den kime rastlasam, ağızlardan aynı cümle dökülüyor:
"Biz, o riski satın aldık!" "Peki, nedir o risk?"diye sorduğumda, ses tonu biraz değişiyor. "Canım, siz de biliyorsunuz ya!" yanıtı geliyor.
Bildiklerimiz, duyduklarımız esasen vahim!
Siyasetçiyi, bürokratı, işadamını, önüne çıkan herkesi hedef alabilecek illegal kayıtlar, gizlenmiş soruşturmalar...
Yani... "Şantaj kozları. Ona, buna hiza verme planları!"
Tekrar tekrar söylüyorum...
Kim yasaları çiğnemiş, görevi ve mesleği ile bağdaşmayan faaliyette bulunmuş veya menfaat temini için nüfuzunu kullanmışsa, gider hukuk önünde hesabını verir. Ama bunun kadar önemli olan bir diğer husus ise hukuk tanımayan, devletin her noktasında paralel yapı kuran, yetkisini kötüye kullanan, özel hayatlara tecavüz eden, korku salan odakların, işbirlikçilerinin, azmettiricilerinin bulunması ve hukuk önüne çıkarılmasıdır.
Bir tarafta siyaset kurumu eli, gözü bağlı olarak ringde duracak, diğer tarafta eldivenine demir bilye doldurmuş, eşkali belirsiz aktörler dilediği an, dilediği yere vurdukça vuracak! Ve bu oyuna kayıtsız kalınacak!
Mümkün mü? Hele hele böyle bir mücadeleyi sadece bir partiye indirgemek ve olup bitene seyirci kalarak, "birbirlerini yıpratsınlar" diye bekleyerek buradan iktidar çıkarmak söz konusu mu? Tabii ki hayır!
Bugün Hükümet'in risk aldığı konu, yarın herhangi bir hükümetin icraatına ortak olabilecek unsurları ayıklama, milli iradeyi ipotek altına alma girişimlerine set çekme ile ilgili...
Demem o ki...
Bir hareket merak yerine endişe uyandırıyorsa, milletin gönlünden gelen bağışlar yerine "Aman bize dokunmasınlar" kaygısıyla büyüyorsa, bir tür hayat sigortası benzeri zorunlu desteklerle gelişiyorsa, orada zaten söz bitiyor! Bırakın devletin sorgulamasını, aslında hareketin kendi iç sorgulamasını yapmakta geç kaldığı anlaşılıyor.
Ve bütün bunlara rağmen karar verilirken "zulmetmemek, doğruyu yanlıştan ayırmak, onulmaz yaralar açmamak" da gerekiyor.