Tarık Ziya Ekinci'nin "Lice'den Paris'e Anılarım" (İletişim Yayınları) kitabı büyük emek mahsulü. Ben en çok Türkiye İşçi Partisi (TİP) konusuyla ilgilendim. Ekinci, TİP'in karşısında oluşturulan sol muhalefeti bütün teferruatıyla anlatıyor. Mehmet Ali Aybar, demokrasi çizgisinden ayrılmadan sosyalizmi savunurken, Doğan Avcıoğlu'nun başını çektiği Yön ve Mihri Belli'nin öncülüğündeki Milli Demokratik Devrim, farklı görüşteydi. Onlar, "tepeden inen" köklü bir değişime inanıyordu. Avcıoğlu, TİP'in askeri devrimi geciktirdiğini ileri sürüyordu. Avcıoğlu'na göre, sosyalist mücadelede öncü, işçi sınıfı olmamalıydı. Milli Demokratik Devrimciler de, tıpkı Avcıoğlu gibi "zinde güçlerle" ittifak yapma eğilimindeydi. Önce Milli Demokratik Devrim, askerin liderliğinde gerçekleşecek, sonra sosyalizmin yolu açılacaktı.
Tarık Ziya Ekinci, 9 Mart darbesine götüren bu zihniyeti kitabında anlatıyor. Maalesef, Türkiye'deki sol, çoğu zaman askerle işbirliği yapmaktan çekinmemiştir. Ergenekon olayında gördüğümüz ulusalcı-Kemalistlerin de, hâlâ maziyle göbek bağını kopartamadığını hatırlatmakta yarar var.