Meşhur bir hatip konuşmasına 100 dolarlık bir banknotu elinde tutarak başladı.
- Bu 100 dolarlık banknotu kim ister? diye sordu.
Salonda eller tek tek havaya kalktı.
- Tamam. Bu 100 doları içinizden birine vereceğim, ama önce lütfen müsaade edin, dedi ve banknotu iyice buruşturduktan sonra tekrar sordu:
- Hâlâ kim istiyor?
Salonda aynı eller havaya kalktı. Bu defa, adam, banknotu yere attı ve ayakkabısıyla ezdi. Ardından eğildi ve parayı aldı. Banknot kirli ve buruş buruş olmuştu.
- Hâlâ isteyen var mı? diye sordu.
Salonda eller tekrar havaya kalktı.
- Arkadaşlar, sanırım hepiniz çok önemli bir ders öğrendiniz. Paraya ne yaparsam yapayım siz hâlâ onu istemeye devam ettiniz, çünkü biliyordunuz ki, bu banknot değerinden bir şey kaybetmedi. İşte bunun gibi, bizler de hayatta çok zor durumlarla karşı karşıya kalırız. Zirveden aşağılara düşeriz, istiskale uğrarız; üzerimizden basıp geçerler; bütün o olumsuz hadiseleri yaşarken, eğer kişiliğimizi muhafaza edersek, başımıza ne gelirse gelsin değerimizi asla kaybetmeyiz.

***
Bu noktada, aklıma, Burhan Apaydın'ın, Namık Kemal'in Hürriyet Kasidesi'nden, Yassıada'da, Menderes için okuduğu bir mısra geldi: "Yere düşmekle cevher sâkıt olmaz kadr ü kıymetten"
Hâkim Başol, Demokrat Partililerden bahsederken, "düşük" anlamında, sürekli "sâkıt" sıfatını kullanıyordu: "Sâkıt Adnan Menderes...
Sâkıt Başbakan" İşte Burhan Apaydın, bu hitap biçimine cevaben, söz konusu mısraı mahkemede okumuştu. Yere düşse dahi cevherin kıymetinden bir şey kaybetmediğini anlatmak istiyordu.
***
Hürriyet Kasidesi'ndeki beyitin tamamı şöyle: "Hakir olduysa millet şanına noksan gelir sanma / Yere düşmekle cevher sâkıt olmaz kadr ü kıymetten"
Türk milletinin zor günlerde karşılaştığı yenilgiler yüzünden değerinden hiçbir şey kaybetmediğini ifade ediyordu Namık Kemal; umut ve özgüven aşılıyordu.
İnsan olmaktan kaynaklanan bir değerimiz bulunduğunun bilincine varırsak, her zaman başımızı dik tutabilir ve muhatabımızdan da o ölçüde saygı görürüz.