Hollywood'un büyük bütçeli felaket filmleri baştan aşağı palavradır. Doğal felaketler "kahramanlık öyküleri" ni umursamaz, bütün kahramanları yıkıp geçerler. Şunu bilmemiz gerek: Her koyunun kendi bacağından asıldığı bir toplum ne sellere ne de depremlere direnebilir!..
ABD'de Katrina Kasırgası'nda 20 bin insan aç susuz halde New Orleans şehrinin kongre sarayında kaderine terk edilmişti. Küçücük Küba geçen yıl Katrina'dan çok daha büyük Ike Kasırgası yaşadı. 2 milyon insanı tahliye etti, onlara yeni yer, yiyecek, içecek ve elektrik, su verdi. Kasırga nedeniyle sadece 7 kişi öldü.

***
Liberal ve bireyci-kapitalist toplumlardaki "toplumsal dayanışma" eksikliği felaket durumlarında çırılçıplak ortaya çıkar. Bu toplumlarda felaket hep "birdenbire" ve yöneticilerin diliyle söylersek; "gayrı kabili izah" biçimde gelir!.. Bu toplumlarda seller, depremler, yangınlar, kasırgalar hep kritik bir soruyu getirip koyar önümüze: Devlet ne için var?
Böyle zamanlarda önlem almak, zararı azaltmak ve hayat kurtarmak için değilse, ne için var?..
***
Bürokrasi pratik yararsızlığını ve sokaktan uzaklığını göz önüne seren doğal felaketlerden nefret eder. Öyle ya... Doğal felaketler bürokrasinin içi boş yaldızı bol "vatan-millet-güçlü devlet" nutuklarından hiç etkilenmezler!
***
Biz felaketler sırasında yaşadıklarımızı (mesela 99 depremini) unuttukça bürokrasi-siyasetçi- müteahhit düzeni de ellerini ovuşturup şöyle söylenir: "Paçayı kurtardık, haydi bildiğimizi yapmaya devam!"
***
Sel yağmuru daldı götürdü!.. Artık eylül yağmurunu beklemek, azıcık ıslanmak, toprağı koklamak, yüzünü ve dilini damlalara tutmak... Güzel değil!
***
İri gözlerini açarak "Bana gerçeği anlat!" diyor. Bakıyorum. Hiç hazır değil! Gözbebekleri zaten "Bana yalan söyle, yeter ki güzel olsun" diye yalvarıyor sanki... Mutlu çünkü!
Ne gariptir değil mi? İnsan sadece mutsuzken gerçekleri bilmeye hazır olur. Gerçekler nedir? Tuz... Yaraya basmak için tuz!
***
Hayır! Ucuz şarkılar, popüler kültürün cıvık sloganları ve üfürükten sokak felsefeleri yalan söylüyor. Sevgi denince akan sular durmaz... Yalan bu! Hiçbir sevme biçimi kendi kendini doğrulayamaz... Sevmek kendi başına iyilik değildir. İyi şeylere yol açan sevgidir ihtiyacımız... Diktatörlerin ülkelerini sevmediğini düşünecek kadar saf mısınız?..
Sevinci kışkırtmayan sevgi, yalandır. Hayatı doğurmayan, ölümü çağıran sevgi kirlidir.
***
Yapayalnız kalmayı göze almadan yola çıkan sevgi vara vara zorbalık durağına varır!