DAUM bütün kritik lig maçlarında aynı düşüncedeydi: "Fırsatını bulursak gol atarız, berabere de idare eder, yeter ki yenilmeyelim."
Ancak o maçların hiçbirinde Fenerbahçe, Gençlerbirliği karşısındaki gibi mahkoynamadı. 24'üncü dakikada golü yiyen Gençler, kalan 66 dakika boyunca F.Bahçe'nin sırtından inmedi.
Anlamadığım nokta şu: Hani F.Bahçe kondisyonu en iyi olan takımdı? Hani bunun en bariz göstergesi 70'inci dakikadan sonra, rakip yorulmaya başladığında atılan gollerdi? Hani son saniyeye dek golü kovalıyordu?
Defansa çekilmeyi anlarım. Ancak bunu yapmak aciz kalmak değil ki! Savunma yaparsın ama rakibe de fırsat vermezsin (Bakınız: İngiltere'deki Chelsea-BJK karşılaşması). Dişe diş mücadele edersin.
Peki nasıl oluyor da 'yorgun' (!) Gençler, kondisyon sorunu olmayan Fener'den daha çok koşuyor, daha çok mücadele ediyor? Biraz becerikli, biraz şanslı olsalar maçı en az 2-1 kazanırlardı.