Şok! Şok! Şok! Şehrimizin alışveriş atlasına Kanyon bomba misali düştü, direndim; İstinye Park magazin sayfalarından inmedi, herkes akın etti yine direndim ama bu kez havlu atıyorum.
Pes! Paydos! Adios!
Valla Akmerkez'e bir daha ne zaman ayak basarım bilmiyorum. İlk gözağrısı bu kadar mı gözden düşer, gözden düşürülür yahu.

KEŞKE GİTMEZ OLAYMIŞIZ
Efendim şimdi yılbaşı alışverişi sebebiyle arkadaşım Zeynep'le Akmerkez'e gittik. Karar verme sebebimiz şuydu; "Kanyon'da bütün mağazalar yok, İstinye Park şimdi bize uzak o zaman Akmerkez tek adres."
Karar vermez olaymışız, gitmez olaymışız.
Bu kadar da hırçınım yani!
Akmerkez'de evler yanmış, bitmek bilmeyen tadilat nedeniyle dükkanların birçoğu kapalı, hadi bunu anladık diyelim.
Peki o yeni takılan ışıkların göz kamaştırması, o havasızlık, o saunadan hallice sıcak, o bomboşluğun ruha verdiği terk edilmişlik hissi ne olacak? İnsanın canı alışveriş yapmak istemiyor, bünyeyi yılbaşı coşkusu saracağına kaçıp gidesiniz geliyor.
Üç mağaza sonra ben de isyan bayrağını çektim tabii; "Zeyneeep ya buradan tez vakitte çıkarız ya da ben sana saldıracağım."
Zeynep halimden korktu tabii, bastığımızla Kanyon'da aldık soluğu.
Oh be! Hem ferah, hem ışıl ışıl, hem vücut ısımıza hürmet ediyor, hem yüz güldürüyor.
Buradan Akmerkez yetkililerine sesleniyorum; Ey sevgili Akmerkez abiler-ablalar! Ya şu tadilatı üç vakte kadar bitirin ya da topumuzun ayağı Akmerkez'den kesilecek.
Pöffffff pöfff ki ne pöfff!