Gündüz programları uzman hekimlerden geçilmez oldu. Hemen her programda sağlık konularıyla ilgili en az bir uzmanın görüşüne yer verilirken, sağlık eksenli programların sayısı da hızla artıyor. (Hatta tamamen sağlık yayını yapan bir televizyon kanalımız bile oldu.)
Peki danışmanlık hizmeti beklediğimiz tek alan sağlık mı? Hayır...
alan sağlık mı? Hayır... Bana soracak olursanız, hukuk programlarına, sağlık programlarından çok daha fazla ihtiyaç var. Memleketin halini görüyorsunuz. Kadın odaklı aile içi şiddetin başlıca nedenlerinden biri de özellikle kadınların hukuki haklarından bihaber olması. Kendilerini koruyacak hukuki ve sosyal şemsiyeleri ve onları nasıl harekete geçireceklerini bilmemeleri. (Bu hafta TRT Okul kanalındaki Demokrasi Platformu'nda "Aile içi şiddet önlenebilir mi?" diye sorduk. SMS, internet ve stüdyodaki gençler arasında yapılan oylamaların sonucunda yüzde 60'ı aşkın "Hayır" oyu geldi. Bu sonuç, ülke insanının hukuk konusundaki umutsuzluğunu ortaya koyması açısından dikkatle incelenmeye değer...)
İstatistikler,ülkemizde her iki kişiden birinin davalık olduğunu gösteriyor. Ama içimizde kaç kişi savcılığa ya da mahkemeye dilekçe yazmayı biliyor? Ya da ücretsiz avukat edinmenin prosedürünü bilen var mı?
Diyeceğim o ki, ekranlarda en az doktorlar kadar avukatlara da ihtiyaç var. Bu sadece bir temenni değil, 'hukuk devleti' olmanın da bir gereği... Aslında gerçek hukuk devletinde vatandaş, haklarını televizyondan öğrenme gereksinimi hissetmez ya, o da ayrı mesele...