Bir dostumdan güzel bir bilgelik hikayesi dinledim.
Devesiyle birlikte çölde ilerleyen bir bedevi, güçlükle yürüyen, susuzluktan dudakları kurumuş bir adama rastlamış.
Adam bedeviyi görünce su istemiş.
Bedevi devesinden hemen inmiş ve ona su vermiş.
Önce suyu için adam, aniden bedeviyi iterek deveye atladığı gibi kaçmaya başlamış.
Bedevi arkasından bağırmış: "Tamam deveyi al git ama senden bir ricam var. Sakın bu olayı kimseye anlatma.!"
Bu isteği biraz tuhaf bulan hırsız biraz duraklayıp, nedenini sormuş:
"Eğer anlatırsan" demiş bedevi; "Bu her yere yayılır ve insanlar bir daha çölde muhtaç birini görünce ona yardım etmezler..."
Ne güzel bir anlatı. Çok anlamlı.
Bu anlatı, bana asırlar önce Bostan ve Gülistan gibi iki büyük eser kaleme almış Doğu'nun bilge yazarı Sadi'nin, bir sözünü anımsattı:
"Kötülüğe iyilikle karşılık vermek, iyiliğe kötülükle karşılık vermeye denktir."