Bence son günlerin en şık siyasi hareketini Emine Ülker Tarhan yapmıştır. Tebrik ediyorum can'ı gönülden. Görüşlerine katılalım ya da katılmayalım ama ben Tarhan'ın bu kararıyla birçok siyasiye örnek bir davranış sergilediğini düşünüyorum. Bu ayrışma kaçınılmazdı. Çünkü bi dönem KCK'lı tutukluların avukatlığını üstlenmiş ve Kürt Sorunu'nun çözümünde HDP'li siyasilerden çok farklı düşünmeyen bir Sezgin Tanrıkulu ile aşırı ulusalcı ve milliyetçi ideolojileri savunan Emine Ülker Tarhan'ın aynı çatı altında siyaset yapması imkânsızdı. Evet. İktidar olmak için bir çıkış yolu arayan, değişmeye çalışan CHP'de şartlar hasbelkader onları bir araya getirdi ama işte buraya kadardı. Bundan ötesi zahmetten başka bir şey değildi.
Daha önceki yazılarımda hep buna dikkat çekmiştim. Bir kimlik bunalımı yaşayan CHP'nin siyaseten hangi zeminde durması ve nereye kadar el uzatabileceğini anlaması bakımından kendi içinde bölünmelerin önünü açması gerekiyordu. Ve çoğu insan bu istifayı CHP'ye zarar veren, partiyi güç duruma düşüren şeklinde yorumluyor. Bu hiç doğru bir yaklaşım değil. Aksine CHP bence Tarhan'ın istifası ve onun açtığı yoldan gideceklerle güç kazanacaktır. Yani bu kopuş hem CHP hem de Tarhan açısından hayırlı olmuştur. Bir parti kuracağından falan söz ediliyor. İsabetli bir tavır olur. Zira memleket meselelerini onun gibi okuyan CHP'ye umut bağlayan ve her defasında karamsarlığa düşüp yorulan binlerce insan var. Onlar için de yeni bir adres olacaktır. Ha tabii bu arada ulusalcılar, şövenistler, milliyetçiler, kafatasçılar, kendilerini dünyanın merkezinde görüp evrensel demokrasi ilkelerinden bi haber tipler gidecektir, kalanlar da yeni yol haritasını onların varlığını hesap etmeden çizecektir. Bence CHP'nin kendini bulabilmesi için bu çok önemli bir fırsattır. CHP'liler Tarhan'a kızmak yerine ona teşekkür etmeliler. Belki siz şimdi ironi falan yaptığımı sanıyorsunuz ama inanın değil. Gerçekten samimiyim ve yedi sülalesi CHP tabanından olan, CHP'yi çok iyi bilen tanıyan biri olarak aynen böyle düşünüyorum.