Tamam onunla fikirsel bağlamda pek bir ortak noktamız yok! Mesela benim demokratikleşme konusunda öngördüklerim ona göre vatan hainliği, bölücülük ya da cahillik olarak görülebilir. Benim yeni bir anayasa için çırpınışım onun tarafından yandaş bir kalemin iktidara yaranma çırpınışları olarak algılanabilir.
Ama olsun! O ne de olsa Onuncu Köy'ün sahibi Bekir Ağabey'imizdir.
Yazı hayatı neredeyse benim yaşımla eşdeğer olan bir üstadımızdır.
Yalan yok! Hürriyet'te de Habertürk'te de yazdığı zamanlarda yazılarının çoğunu provokatif bulmuşumdur. Ve bazı zamanlarda da çok acımasız...
Ama her ne olursa olsun o bir kalemdir. O bir yazandır. Benim gibi... Bu gazetede ve onlarca mecrada yazanlar gibi.
İnternette, "Flaşşşş... Bekir Coşkun Habertürk'ten kovuldu" haberini okuyunca bir an kendimi onun yerine koydum.
"Gün gelir bir gün sen de böyle bir an yaşayabilirsin Sevilay!" dedim kendi kendime.
Aradım. Önce eşi Andree'ye sonra bizzat kendisine geçmiş olsun dileklerimi ilettim.
Ve üzüntülerimi...
Tabii anlattı uzun uzun nasıl kovulduğunu. Sabah (pazartesi) erkenden aramış Fatih Altaylı kötü haberi vermek için. "Valla abi Turgay Ciner bile seni çok sevmesine rağmen baskılara direnemedi!" demiş.
Sordum tabii; "Benim bildiğim Turgay Bey öyle baskılara falan boyun eğecek bir patron değildir. Kim baskı yapmış? Kim aramış? Başbakan falan mı?" dedim. "Bilmiyorum..." dedi.
Belli ki kalbi incinmiş olan Bekir Coşkun'un üzerine daha fazla varamadım. Yani diyemedim.
"Hükümetin baskısı filan değil abi, senin yazılarını bitiren. Senin yazıların o gazetenin patronu seni beğenmediği için bitti! Senin üslubundan hoşlanmadığı için!" Şimdi gelelim sadede...
Bir yazarın düşüncesi ne olursa olsun. Hangi fikrin, hangi ideolojinin savunuculuğunu yaparsa yapsın dönem iktidarların baskıları sonucu yazılarına son verilmesine kimse benden alkış tutmamı beklemesin! Bu yazarlar düşmanım bile olsa! Kanlım bile olsa! Bu yazarlar ya da bu gazeteciler hasmım bile olsa! Çünkü bu durum bugün ona, yarın bize durumudur! Ayrıca hükümetlerin, iktidarı elinde bulunduranların medyayı kendi arzusu yörüngesinde dizayn etme, kendilerine muhalefet eden kalemleri susturmak gibi bir hakkı, bir lüksü de yoktur!
Kesinlikle bunun karşısında olduğumun bilinmesini isterim.
Ve emin olunuz ki Bekir Coşkun'un yazılarının sonlandırılmasının nedeni gerçekten iktidar tarafından yapılan baskılar, tacizler olsa derim ki; "Hadi gelin buna hep beraber bir 'durrrrr!!!!' çekelim arkadaşlar!"
Ama değil.
Bekir Coşkun'un yazılarının bitmesini isteyen tek bir güç vardır.
O da Habertürk gazetesinin patronu Turgay Ciner'dir.
Muhalif falan olduğundan dolayı da değildir bu bitişi istemesinin nedeni.
"Öyle olsa o gazetede gönderilecek bir yığın adam var" derim o zaman size.
Mesela Umur Talu. Takip edenler bilir. O da zaman zaman muhalif yazılar yazıyor. Ece Temelkuran da öyle. Ve Yavuz Semerci...
Ve hatta Fatih Altaylı da...
Haksızlık etmeye gerek yok!
Bekir Coşkun bu hükümetin sevmediği bir kalem olabilir ama gidişine sebep olanlar da onlar değil.
Onun yazılarını sevmeyen o gazetenin sahibi Turgay Ciner'di...
Çünkü üslubunu beğenmiyordu. Çünkü kullandığı üslup Turgay Ciner'in hayat görüşüne tamamen zıt gelen ağır bir üsluptu.
Karşı tarafı hor gören... Bir kişiyi ya da üç kişiyi değil milyonları aşağılayan bir üsluptu...
Anlayacağınız, "Turgay Ciner de seni çok sever ama baskılara direnemedi" lafı Fatih Altaylı tarafından Bekir Coşkun'a söylenmiş kocamannnn bir beyaz yalandır.
Ha neden gerek duydu bu gönül okşama işine bilmiyorum ama aslında Altaylı'nın Coşkun'a diyeceği şey gayet basitti:
"Evet iktidarların beğenmediği bir yazarı kovdurma hakkı yoktur Bekir Ağabey ama maalesef patronların dilediği adama gazetesinde yazdırmama lüksü vardır! Üzgünüm!"