Hafta sonu İzmir'deydim.. Cıvıl cıvıl İzmir'de.. Yaşayan, İzmir'de..
Ne güzellikler gördüm.. Duydum..
Bir hafta boyu kalamadığım için nasıl üzüldüm..
Yeni Asır, Yeni Asır iken, yani İzmir'in, İzmirli'nin sesi, kulağı, gözü kulağı, bu ülke sınırları içinde, herhangi bir bayide Erol Simavi'nin, yani İmparatorun Hürriyet'inden fazla satan tek gazeteyken Yeni Asırlı, o devasa zamanlarda Genel Yayın Müdürü dostum Hamdi Türkmen'le de buluştuk, artık brunchları efsane Emirgan Sütiş'te.. 50 metreden uzun mekan, boş masa değil, sandalye yok, pazar sabahı..
Hamdi anlattı..
Yanan İzmir ormanları için Belediye Başkanı Tunç Soyer 9 Eylül Kurtuluş Gecesi konser düzenlemiş. 477 bin lira toplanmış, fidan dikmek için.. Ne güzel..
İzmir Fuarı açılmış 10 Eylül'de..
Ücretsiz harika konserler, programlar..
Çiğli'de, Zafer, Barış ve Kutlama gecesi.. İzmir'i Yunan'dan kurtardığımız günü "Dostluk ve Barış Günü" yapmış, Yunanlılarla, Yunan şarkıları ve danslarını da araya alarak kutluyoruz.
"Yurtta barış!. Dünyada barış"ın bundan güzel örneği olur mu?.
Urla'nın kurtuluşu 12 Eylül..
Anadolu Ateşi'nin muhteşem gösterisi ile kutlanmış o da.. Ne güzel?.
Daha neler neler var, İzmir'de.. Ne güzellikler var..
Dönüşte yol boyu üç günlük Yeni Asır'ları karıştırdım.
Bunların hiçbiri, tek satırla girmemiş Yeni Asır'a..
Neden, peki?.
İzmir gazetesi, İzmir'in efsane gazetesi Yeni Asır, İzmir'i yaşamaz, yaşatmaz mı?.
İzmirli, hangi gazeteyi alırsa alsın, yanında da bir Yeni Asır alırdı mutlak.
Çünkü İzmirli Yeni Asırsız yapamazdı.
Yeni Asır yerel gazeteciliğin efsane örneğiydi.
Bugünkü yöneticiler..
Çıkardığınız Yeni Asır'a baştan sona bakın ve kendi kendinize sorun..
"İzmirli bu gazeteyi niye alsın?." Magazin sayfalarında bile, İstanbul haberleri veren Yeni Asır'ı niye alsın?.
Hürriyet alan, Sabah, Posta, Milliyet alan İzmirli, yanında bir de Yeni Asır'ı niye alsın, ha?.