Başkan Mustafa Cengiz ve Fatih Terim Hocam'ı fena halde eleştiriyorum ya.. Geçen hafta "Terim ve Cengiz'in borusunu üfleyenler" diye onları göklere çıkaran medyaya da dokundurdum ya..
Çarşamba günü, Öcal Ağabeyim, benim yazıyı aynen almış, köşesine koymuş, altına da diyor ki..
"Sevgili kardeşim Hıncal Uluç'un 'Aylardır bunları üflüyor, Galatasaraylı, daha doğrusu Galatasaraylı değil de Mustafa Cengiz'li ve Fatih Terim'li kalemler kulaklara...' diye anlattığı kalemler içinde, hem de en başlarda ben varım." Sonra cevabına giriş yapıyor..
"Yalnız sevgili kardeşim çok iyi bilir ki, ben kaval, ney, klarnet, tuba, tulum, obua, zurna, korno, saksafon, flüt çalmayı bilmem. Onun için üfleyemem.
Ben, yazmayı bilirim, konuşmayı bilirim, yazarım, anlatırım!.." Hemen aradım.
"Oh keka.. İşin kolayını bulmuşsun" dedim. "Benim yazıyı aynen al.. Altına üstüne iki satır, köşe doldu. Valla telif hakkı davası açacağım" dedim. Kahkahayı bastı.
"O kadar kolay değil" dedi. "Yazına cevap için uğraştım.
Google'a girdim. 'Üflemeli çalgılar' yazdım. Yazıdaki bütün o üflemeli çalgı isimlerini ordan derledim" dedi.
"Bravo" dedim.. "Araştırmacı gazeteci dediğin böyle olur.." İki kardeş gülüştük, hasret giderdik. Kapadık..
Amma velakin..
"Ben üfleyemem" diyor yazısında ama, onu derken bile üflüyor.
Çünkü Öcal Ağabeyim iyi, hem de çok iyi üfler. Öyle iyi üfler ki, bana da o öğretti.
Ben 6 yaşındaydım, o 8, Bandırma'dan Manyas Çavuşköy'e, babaanneme ilk gittiğimizde..
Birkaç yüz metre ilerden Kocaçay geçerdi. Hemen her gün çaya giderdik. Çünkü orda eğlence bol.. Ateş yakıp, tarladan kopardığın mısırları, baklaları kavurmak başta.. Ve de ağbim harika yapardı, bana da öğretti..
Ne mi?.
Dereye sarkan, Salkım Söğüt dallarından kesip, düdük.. Ve de dere boyu uzanan sazlardan koparıp, kaval!. Valla köyün çobanı gibi de üflerdi, o kendi imal ettiği kavalı..
Benimkinden "Zart, zurt" diye sesler çıkardı da, nasıl kıskanırdım.